Czasem lubię obejrzeć taki film - spokojny, w którym akcja posuwa się żółwim tempem, w którym pierwsze skrzypce gra aktor, a nie scenografia, efekty czy co tam jeszcze... Można się zrelaksować, wyciszyć.
Właściwie to "Pora Umierać" dla mnie nie jest czymś wyjątkowym - ot taki zwykły obraz o przemijaniu, o śmierci, o samotności. I powiem szczerze że gdyby nie Danuta Szaflarska to może bym się nawet wkurzył że straciłem czas na ten film. Chylę czoła przed tą panią - wywiązała się ze swej roli z nawiązką. Byłem szczerze zaskoczony poziomem jej gry - cóż, jak człowiek się naogląda na codzień serialowej miernoty to tak jest heh...
No i w pamięć zapadły mi właściwie dwie sceny - początkowa, u lekarza i rozmowa z wnuczką, jedzącą orzechy. Najbardziej komiczne sceny w filmie - i choćby dla nich i dla Pani Danuty warto obejrzeć "Pora Umierać".

6/10