Nigdy nie byłem koneserem filmów niemych, ale muzyka zdziałała cuda. Świetny pomysł jak odświeżyć i nieco uwspółcześnić stary film. Taki swego rodzaju kompromis, muzyka symfoniczna zeszła nieco ze swojej awangardy (czyt. bliżej widza) czyniąc jednosześnie starą produkcję przyjemniejszą w odbiorze dla współczesnego widza przywykłego do większej stymulacji podczas seansów.
W związku z powyższym, należy uczciwie przyznać, że na moją ocenę filmu składa się w dużej mierze kompozycja p. Rafała Rozmusa i wykonanie przez Orkiestrę Symfoniczną im. Karola Namysłowskiego.
Świetna kreacja głównego bohatera. Interesujący temat osadzony w ciekawych realiach historycznych. Na duży plus na pewno głębia przekazu i autentyczność (pomimo prymitywnych technik kinematografii), czyli to co kuleje zazwyczaj we współczesnym kinie. Z racji zainteresowania historią z mojej strony, dla mnie film perełka. Ukazanie realiów społecznych międzywojennych Niemiec widzianych oczami współcześnie żyjących wtedy ludzi to bardzo cenne źródło historyczne.
Gdyby nie naciągane alternatywne zakończenie dałbym za całokształt 10/10. Chociaż wiem, że zakończenie było raczej nierealne, nakręcone w celu stonowania płynącego pesymizmu, nie kupiłem tego. Lepsze dla filmu i spójności gatunkowej byłoby utrzymanie go w jednolitym nastroju.
Reasumując, rewelacyjny i godny polecenia, choć na pewno nie dla każdego współczesnego widza nawet przy oprawie muzycznej z jaką miałem przyjemność oglądać ten film. 9/10