Ogólny pomysł na film był dobry - matka po przejściach, która zostaje podstawiona pod ścianą, aby ratować swoje dziecko. Szkoda tylko, że gra aktorska i wykonanie było zwyczajnie słabe.
W oczy raziło również kilka błędów. Na przykład:

- po jaką cholerę ona powala tego policjanta, który wszedł z nią do sali dziennikarza? Przecież mogła swojej "ofierze" wstrzyknąć, co tam miała i zwyczajnie wyjść.

- "profesjonalny" zabójca dopada główną bohaterkę na klatce schodowej w szpitalu. Trzyma ją i dzwoni do szefa, wówczas ona wbija mu skalpel i zrzuca go przez barierkę kilka pięter niżej. Ta zbiega do niego, sprawdza czy wykorkował, zabiera mu pistolet... i wyciąga telefon z jego kieszeni. Chyba jeszcze w locie udało mu się schować komórkę do kieszeni :)

- "skorumpowana" agentka próbuje wrobić główną bohaterkę w zabójstwo swojego partnera. Niby wszystko ładnie, pięknie nagrane na kamerze służbowego samochodu, tyle tylko, że obie trzymają różne pukawki, strzał pada zza pleców głównej bohaterki, pod innym kątem - pierwsze lepsze badanie balistyczne podważyłoby taki dowód.

Jedyny pomysł, który mi się podobał, to "ukryty przekaz" córki na nagraniu od porywacza.

Podsumowując: film nie wciąga, razi w oczy swoją głupotą, a po dłuższej chwili zaczyna po prostu nudzić. Mogło być lepiej - 3/10!