Fenomen tego filmu według mnie polega na mistrzowskiej kreacji pana Jakuba ( bardzo dużo znajomych zachwyciło jego aktorstwo innych zaś jego ociekający seksem wygląd heh :p) i innych aktorów. Na muzyce bardzo dobrze dobranej do tego dzieła. Pokazaniu problemów i upośledzenia w pewnym stopniu młodzieży ich sposób myślenia, postępowania, i sposobu bycia. Pokazuje wszystko w bardzo prawdziwy, realny, a momentami zbyt mocny sposób. Nie zmienia tego świata tylko go prezentuje. Prawdziwość tego filmu znajduje się również w postawie rodziców Dominika, w depresji dopadającej młodzież, samotności, buncie, modach i trendach (jak to powiedziała Santorska do Dominika "Co to jest, jakaś moda na to gejostwo, co to ma być", albo subkultura emo też popularna w szkołach). To nie jest film tandetny, płytki, prostacki, czy głupi, ale kino nie robiące z widza idioty, szanujący odbiorce i dobrze przedstawiający Polskie (i nie tylko) szkoły.