Piękny cytat, dobrze tutaj pasuje...

Myślę, że Sylvia krzyczała, ponieważ zrozumiała, że jej "gra" wciągnęła kogoś naprawdę i stała się dla niego rzeczywistością. Uświadomiła sobie, że przez nią zginął człowiek. Na pewno zrozumiała także, że coś czuła do Dominika. I z pewnością dotarło do niej, że tak nie można żyć. To było niesamowite, taki krzyk rozpaczy, bezsilności, strachu, poczucia winy... Wydaje mi się, że ona wcale nie chciała się zabić.Gdyby naprawdę nie chciała żyć to nie traciłaby czasu na "Salę Samobójców", tylko już dawno by to zrobiła.
Sądzę, że życie Sylvii całkowicie zmieniło się po tym wydarzeniu i raczej nie dotknęła już komputera, choć mogła być też na tyle zdesperowana, że sama popełniła samobójstwo, bo nie umiała żyć z takim piętnem. Wolę wierzyć jednak, że śmierć Dominika dała jej do myślenia i zmieniła swoje życie na lepsze, bardziej wartościowe. Może nawet dobrze, że Komasa nam nie pokazał, jaką drogę wybrała i zostawił nam coś, co możemy sobie sami dopowiedzieć.