Brytyjski horror/thriller romansuje z giallo?
I to całkiem udanie.

Historia przedstawiona w "Schizofrenii" nie jest może jakoś szczególnie wyszukana ale nie jest też zła. Potrafi od początku zaciekawić i trzeba przyznać, że przez dłuższy czas dość umiejętnie gubi tropy. Sęk w tym, że trwa to nieco zbyt długo. Film przez to staje się powolny i przez pierwszą połowę przewijają się naprawdę powolne momenty.

Na szczęście nie jest aż tak źle i twórcy co i rusz częstują nas albo jakąś niepokojącą sceną albo kolejnym morderstwem. A trzeba przyznać są naprawdę krwawe jak na brytyjskie kino. Może nie wszystkie efekty gore stoją tutaj na najwyższym poziomie ale nie jest źle. Muszę przyznać też, że dość zaskakująca była jedna ze scen. Mocne, dobrze zrobione i potrafiące przestraszyć zagranie. Szkoda, że tylko jedno.

Dodam jeszcze, że dobrą robotę robi tutaj soundtrack. Muzyka jest klimatyczna i dobrze podkreśla wydarzenia na ekranie. Pochwalę też twist. Niektórzy twierdzą, że przewidywalny, ja jednak dałem się zaskoczyć.

Na ekranie zobaczymy też kilka znanych twarzy z Lynne Frederick na czele. A za kamerą stanął Pete Walker, reżyser, który zasłynął głównie kinem grozy.

Co do elementów giallo to znajdziemy ich tu kilka. Od sposobu prowadzenia kamery po specyficzne ukazanie zabójcy i jego poczynań. Widać zdecydowane inspiracje.

Podsumowując, całkiem porządny film. Nie wybitny ale nie rozczarowujący. Nieco powolny ale zdecydowanie ma swoje momenty. Myślę, że można śmiało sprawdzić.