Każdemu podoba się, co innego. Niech ludzie mówia sobie co chca. Ważne, ze tobie ten film podobał się. Ja takze daje 10/10 :)

Dodam jeszcze punkty za: formę, scenariusz, świetną, delikatną oprawę muzyczną, niebanalność (co niestety niezbyt cechuje kino bolly), nowoczesną scenografię i fantastyczną grę aktorską. Co tu dużo mówić: SRK i Rani wymiatają. Cenię ten film za szacunek, jaki okazywany jest kobietom. Obejrzałam ostatnio kilka filmów Bolly, w których ukazany patriarchat wciskał mnie w fotel i nie pozwalał się otrząsnąć przez kilka dni. Wynikało też z ich treści, że taki układ jest dla mieszkańców Indii całkowicie zrozumiały i akceptowany. Wydaje się, że postęp gospodarczy mocno wyprzedza ten mentalny - społeczny. Chcę tu powiedzieć, że ten film wykracza poza swoje czasy.

Ja również dałam 10/10. Ten film to jak hymn na cześć emancypacji kobiet w Indiach. Scena w której Lachchi płacze wyznając duchowi, że nikt dotąd nie pytał ją o zdanie, jest wspaniała. Krytykowano tu wiele wad. Na przykład: ślepe i bezwzględne posłuszeństwo wobec rodziców, bez możliwości wypowiedzenia własnego zdania oraz ciężki los Gajrobai, gdy mąż ją zostawił bez słowa, a ona nawet nie może się rozwieść i rozpocząć nowego życia. To jednak nie jedyny film pragnący zwrócić uwagę społeczeństwa indyjskiego na niesprawiedliwość. Rani słynie z odważnych ról demaskujących dyskryminację kobiet w tym społeczeństwie. „Laaga Chunari Mein Daag”, gdzie grała prostytutkę, jest najbardziej jaskrawym tego przykładem. Brak wykształcenia uniemożliwia podjęcie pracy (szkoda pieniędzy na kształcenie kobiet). Ojciec, który miał obowiązek utrzymywać kobiety w swoim domu, zrzuca ciężar tej powinności na swoją córkę, obarczając ją winą za to, że nie jest chłopcem. Jego lenistwo i bezprzykładne samolubstwo unieszczęśliwia dziewczynę. Do innych „trudnych ról” Rani należy bez wątpienia postać Mayi z „KANK”. Już pisałam na temat niesprawiedliwej oceny większości widzów tej postaci. Zdradziła, więc powinna cierpieć do końca życia. Sytuacja do złudzenia przypomina problem Lachchi. Rażący brak zrozumienia ze strony męża, jego brak wrażliwości na jej problemy, nie stoi na przeszkodzie do szczęścia w małżeństwie według większości widzów. Ja sądzę inaczej. Bezowocne próby, jakie podjęła Maya w celu uratowania związku, usprawiedliwiają poniekąd jej wybuch czułości i miłości do Deva (nie dziwię się jej : ) ). Na zakończenie jeszcze jeden przykład ciężkiej, godnej pożałowania sytuacji kobiety w Indiach. W „Swades” niania Mohana (SHAHRUKH KHAN) w wieku 9 lat poślubiła o kilka lat starszego chłopca. Gdy ten zmarł po roku w wyniku choroby, ona została wdową. To uniemożliwiło jej jakąkolwiek szansę na szczęście małżeńskie. Winna do końca życia być sama. Coś jak w „Deewanie”, ale tam Raja odważył się nawet rozstać z ojcem, by poślubić młodziutką wdowę, Kajal. Coraz więcej jest takich filmów. Może one coś zmienią na lepsze.

Właśnie skończyłam oglądać i muszę powiedzieć, że jak dotąd to najlepszy film bollywoodzki, jaki widziałam (...chociaż to dopiero mój 4. film, ale w kolejce już czekają następne ;p ). Tak jakoś... 'lekko' się to oglądało, może dlatego, że ten patriarchat nie rzuca się w oczy (strasznie mnie to irytuje zawsze)... ;]
Jakkolwiek - końcówka bardzo mi się podobała, jakoś nie wpadłam na takie rozwiązanie ;] Nawet przez moment pomyślałam, że to ten prawdziwy mąż postanowił udawać ducha; zmyliło mnie to długie ujęcie przedstawiające bukłak na pustyni :P

A, i SRK nawet z okropnymi wąsami wygląda ładnie ;]

Prawda! Sytuacja kobiet w Indiach jest godna pożałowania...
Apropo ról Rani jako odważnych kobiet, to przypomniała mi się scena z "Rebelianta", gdzie Mangal {Aamir}wspomina o tym, iż kurtyzany sprzedają własne ciała, a Heera (Rani) odpowiada na to: "My sprzedajemy tylko własne ciała, wy sprzedajecie własną duszę." W tej scenie było widoczne potępienie ze strony Sipaja, dla prostytutki sprzedającej się Brytyjczykom, widoczna dyskryminacja, jednak tutaj Mangal nie popatrzył na to, iż ona jest niewolnicą i nic złego dla kraju nie robi, a on zabijał własnych rodaków, którzy występowali przeciw Brytyjczykom...
W niektórych filmach właśnie widać wyraźnie pozycje kobiety, którą za złe czyny można ukamienować i potępiać, jednak mężczyzn, którzy źle czynią nie potępia się za nic. Podoba mi się to, że w filach Bolly może celowo może nie, to kobiety są silniejsze i odważniejsze. Płacą często za tą odwagę jednak siła, ich siła może być motywacją dla każdej Indyjskiej kobiety... nam w Europie się to nie przyda, ale Hinduską w jakiś sposób na pewno...