Zdarza się czasami, że plakaty mówią nam prawdę i nie przesadzają. Tak jest w tym przypadku. Obiecywano nam śmiertelnie poważną komedię... i rzeczywiście. Przez cały film nie zaśmiałem się ani razu. Twórcom filmu udało się wywołać u mnie stan śmiertelnej powagi. Gratuluję.

PS. Zanussi musiał mieć chyba przeszczep serca, kiedy kręcono ten film, bo nie widać tu żadnego śladu jego talentu. Kilar też musiał być nieobecny, bo te irytujące dźwięki trudno nazwać muzyką.

No, dobra, fabularny zwrot akcji filmu był rzeczywiście śmieszny i dosyć przewrotny. Powrócił tam kot z początku filmu. ;) Ale żeby go zobaczyć, musimy przecierpieć całą tę nudę. Odradzam.