Autobus pełen nastoletnich dziewcząt zostaje porwany przez trójkę gwałcicieli. O tym, co następuje później, dobitnie informuje podtytuł.

Mimo daleko posuniętej swobody obyczajowej naszych czasów nie potrafię sobie wyobrazić możliwości dystrybuowania tego filmu na terenie naszego kraju. Zresztą pinku eiga również w krajach mniej pruderyjnych nie cieszy się powszechnym uznaniem. Tytuły, które można kupić, to tylko wierzchołek góry lodowej. Japończycy kręcili setki podobnych na rynek wewnętrzny. Zachodni amatorzy jeszcze długo będą to wszystko odgrzebywać.

Większość pinku to bezwstydne sadomasochistyczne fantazje, zrealizowane w perfekcyjny sposób, co jest ewenementem na światowym rynku BDSM. Żadnej amatorszczyzny, tak ewidentnej w analogicznych produkcjach amerykańskich i europejskich. Japonia dba o jakość KAŻDEGO produktu!

WRC nie należy do najwybitniejszych osiągnięć pinku, niemniej nie sprawia zawodu. Fabuła, choć pretekstowa, jest bardzo ciekawa. Zawiera kilka twistów, które urozmaicają seans. Bohaterowie są zróżnicowani, a ich motywy nie tak oczywiste, jak by się to na pierwszy rzut oka zdawało.

Seksu sporo, głównie gwałtownego (RAPE), lecz znalazło się też miejsce na czułą scenę miłosną (w retrospekcji). Przemoc jest nieodłącznym elementem japońskich erotyków, lecz tym razem raczej nie szokuje, zwłaszcza że całość utrzymana jest w nieco lżejszym tonie niż w większości pinku. Dużo tu czarnego humoru, co widać zwłaszcza w postaci starego zbereźnika, podniecającego się żuciem zużytych tamponów.

Finał, wyjątkowo absurdalny, odsłania rozrywkowe intencje twórców - to tylko zabawa, nie trzeba jej brać zbyt poważnie!