Batsheva Dance Company którą widzimy przez chwilę w filmie to słynna Izraelska grupa taneczna założona przez Martę Graham (choreograf tańca współczesnego) i Baronową Bethsabée de Rothschild (miłośniczka tańca, filantrop). Autorem samej choreografii wykorzystanej w filmie jest Ohad Naharin którego sylwetkę znamy z dokumentu Mr. Gaga (2015).
Samo widowisko jest bezpośrednim przedstawieniem utworu wykrzykiwanego przez tancerzy czyli "Echad Mi Yodea". Jest to tradycyjna pieśń paschalna której korzeni można doszukiwać się w Hagadzie (pisemny przewodnik zawierający modlitwy, legendy, obrządki, pieśni żydowskie). Warto zaznaczyć iż sama Hagada upamiętnia głównie Exodus Izraelitów oraz znaczenie i przeprowadzenie ceremonialnego posiłku przed Paschą. I tu widać nierozerwalne połączenie pomiędzy wydarzeniami filmu a znaczeniem samej pieśni. Gdy Izraelskie wojsko w nocy z 3 na 4 lipca 1976 dokonywało uwolnienia zakładników porwanego lotu 139 z Tel Awiwu było to jak strarożytne uwolnienie Izraelitów z Egiptu.
Na uwagę zasługuje tu także liczebność trupy występującej w spektaklu. Widzimy 15 tancerzy a każdy z nich odpowiada jednemu wersowi pieśni "Echad Mi Yodea". Utwór składa się z 13 zwrotek. Pierwsza zawiera 3 wersy, a każda następna zwrotka jest budowana poprzez dodanie jednego wersu do poprzedniczki (czyli zwrotka 2 ma 4 wersy,3 ma 5 wersów, itd.). Wersy kumulują się aż do ostatniej zwrotki która ma ich 15. Gra samych artystów przywodzi na myśl mękę ucieczki, utratę wszystkiego na rzecz i za wolność.
Uwagę zwraca jeden aktor który upada, a jego znaczenia można się doszukiwać w oryginalnym tekście. Podkreślone w nim jest znaczenie jedynego Boga, dwóch tablic z przykazaniami, trzech przodków, czterech matriarchów, itd., aż do trzynastu atrybutów Boga. Nie ma tu miejsca dla człowieka. Do jego zadań należy pokora, ukorzenie przed stwórcą, poszerzanie i ugruntowanie wiedzy. W ostateczności ma on walczyć o wolność, tą cielesną i mentalną. Folkowy rytm wybijany przez bębny w ostatnich scenach nadaje walecznego tępa, jest swoistym hymnem do walki.
Co oznacza scena "w" napisach końcowych? Możliwe, że jest bezpośrednim komentarzem polityki pomiędzy Palestyną a Izraelem. Jedna to szybkie rozwiązanie konfliktu poprzez terroryzm, lewicę, bojówki. Druga to powolne, mozolne, skomplikowane dojście do pokoju poprzez negocjacje. Co na myśli miał José Padilha? Wie tylko on.

PS: W ŻADNYM wypadku nie można mówić o stronniczości względem Niemieckich Komórek Rewolucyjnych czy Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny. Wystarczy spojrzeć jak delikatnie został potraktowany dyktator Idi Amin. Został przedstawiony jako mało groźny miś.