Historia człowieka, na którym ciąży brzemię winy za wypadek z przeszłości. Człowiek ten traci wszelką motywację, chęć do życia. Na samym początku filmu mówi, oceniając siebie: "average would be an upgrade for me". Postanawia skończyć ze sobą, ale przy okazji "podarować" coś bezcennego dla kilkorga, starannie wyselekcjonowanych ludzi.

Bardziej wnikliwy widz dość szybko w trakcie oglądania domyśli się jak ta historia się skończy. Od tego momentu człowiek się zastanawia tylko jak mocno "uderzy" go końcówka. Mnie walnęło jakby dobrym młotkiem. Nie płakałem. Ale może powinienem był, nie myślałbym tyle o tym filmie później.

Oto główny bohater znajduje motywację, chce znowu żyć. Ale szczęście jest krótkotrwałe...

Mamy czasy 'propagandy sukcesu', operacji plastycznych, królującego egoizmu jednostki, gdzie każdy chce być zawsze piękny i młody. Wielkie poświęcenie dla drugiego człowieka to w dzisiejszych czasach frajerstwo. Dlatego pewnie historia młodych, pięknych Bena i Emily, pokazana w taki sposób jak w tym filmie jest szczególnie ciężkostrawna.

Świetna gra Smitha i Dawson, tylko Will czasami trochę przesadzał z tą smutnością

P.S. Coś z zupełnie innej beczki. Dajcie mi namiary na krawca Willa Smitha :) Nie wiem czy to jego krawiec, czy sam Will, ale on wygląda rewelacyjnie w garniturach :)