Być może Marilyn tak dobrze wypadła w tej roli, bo poniekąd grała tu samą siebie. Autorem scenariusza jest Artur Miller, który w pewnym okresie swojego życia był mężem Marilyn. Kiedy powstawał ten film ich związek chylił się już ku upadkowi. Czytałam gdzieś, że Miller pisząc scenariusz celowo wkładał w usta głównej bohaterki słowa, które Marilyn mogłaby powiedzieć w prawdziwym życiu, chcąc w ten sposób przywołać u niej bolesne wspomnienia i zmusić ją do obnażania swoich słabości. Taka dosyć okrutna psychoterapia w prezencie rozwodowym. ;)

Tak tak , czytałam o tym, ale potem czytałam też inną wersję, że początkowo pisał dla kogoś innego ;) ale pewnie to drugie to plotki

Zagrała wprost znakomicie! Jestem pod wielkim wrażeniem. Nabrałam do niej dużego szacunku, jako do aktorki.

Ja wręcz odwrotnie. Co to za wyczyn grać postać, którą się jest.
Poza tym film mi się nie podobał, postacie przejaskrawione, Roslyn tak rozchwiana emocjonalnie, że aż irytuje. Isabelle też schematyczna ale w drugą stronę.

Marylin była moim zdaniem świetną aktorką, ale bardzo niedocenioną; zwracano za bardzo uwagę na jej wygląd, nie dostrzegając wiele więcej; ja akurat wolę ją w komediach, uważam że miała rewelacyjny talent komediowy, ale fakt, że ten film to jedna z jej najlepszych ról jakie widziałam

Bo ona naprawdę potrafiła grać