Piękne zdjęcia. Historia historią. Wizualna część dla mnie robi robotę.

Film ogląda się dobrze.Do tego świetne aktorstwo i rewelacyjna muzyka.Warto obejrzeć.

A mógłbyś podać tytuły innych kryminałów hiszpańskich? Jestem głodny na tego typu produkcje :D
Byłbym wdzięczny.

Nie ma problemu. Pogrzebię po swoim fimwebowym pamiętniczku i coś ci podeślę. :)

Tylko nie zapomnij.

Z filmów hiszpańskich, które u mnie mają wysoką notę - nie są to tylko kryminały: 1. Delikatna 2. Inni 3.Oczy Julii 4. H6: Diary of a Serial Killer (film petarda - tak noworocznie) 5. Labirynt Fauna 6. Dziewiąte Wrota 7. Mama 8. La Cara oculta (niesamowity klimat) 9. Intruzi 10. Emergo 11. Granice bólu 12. Sierociniec 13. Ciemność 14. Mechanik (tą creepy fabrykę, którą widać na jednym z pierwszych kadrów filmu widziałam na żywo.... robi ogromne wrażenie....) Jeśli chodzi o moje kryminalne the best of to mogę podesłać kompilację jak będziesz chciał(a). :)

Dzięki, na pewno coś sobie wybiorę :)

Ja bym chętnie poprosiła o te kombo ;-)

jak masz chwilę to z ciekawości chętnie bym zerknął na tę listę:)

Racja, ale mam wrażenie, że ten akurat film w swej obyczajowo-historycznej płaszczyźnie jest dość hermetyczny. Nie w 100%, ale Hiszpan (tudzież osoba dobrze znająca najnowszą hiszpańską historię) dostrzeże tu 10 razy więcej niż nieHiszpan. A co do aktorstwa: Arevalo > Gutierrez, dziwne że to ten drugi nagrody aktorskie podostawał...

Nie jest aż tak hermetyczny żeby nie-Hiszpan mógł dostrzec wszystkie niesamowite niuanse. A jednocześnie sprawia wrażenie hermetycznego. To jest sztuka. Osobiście, historia przedstawiona w filmie oraz jedna z wypowiedzi na forum, że jakoby scenariusz ma swoje podłoże w rzeczywistych zdarzeniach, zmusiły mnie do indywidualnych poszukiwań, googlowania po różnych zagranicznych portalach...Znając tło, całość odbiera się jeszcze mocniej.

"Znając tło, całość odbiera się jeszcze mocniej." - Nie wątpię i właśnie o to mi chodzi... Z drugiej strony nawet znajomość tła, faktów historycznych itd. nie zastąpi znajomości stanu ducha tych ludzi, a to można osiągnąć, w moim odczuciu, tylko mieszkając w danym miejscu dłuższy czas (najlepiej całe życie). A to jest przy tego typu opowieściach najważniejsze... Podobnie niePolak nigdy w pełni nie zrozumie filmów historycznych Wajdy, tudzież kina Smarzowskiego. Ewentualnie zrozumie je inaczej niż Polak. Istnieją w tej kwestii pewne ograniczenia nie do przeskoczenia, uważam... Co ma też swoje zalety ;)

Cóż mogę powiedzieć. Tak pięknie się różnimy. Pewne filmy - w tym ten, o którym jest rozmowa - są jak wiersze. Skłaniają do refleksji, jednak każdy wyniesie coś innego, przy czym kręgosłup zdarzeń pozostaje ten sam. Jeśli chodzi o stan ducha, to, oczywiście, Człowiek z marmuru jest nasz, ziemia obiecana jest nasza, rejs, psy, pod mocnym aniołem, dom zły, plac zbawiciela, kanał, róża, cześć Tereska... Ale kunszt kina jest ponad narodowość. Jeśli uda się twórcom to właśnie przekazać, to już jest kino wielkiego formatu.

Zgadzam się z każdym słowem :) Pozdrawiam

Mam takie same zdanie o hiszpanskim kinie. Jest niesamowite moze i najlepsze w Europie.