Dla mnie lepsza jest pierwsza połowa. To znaczy była lepsza zanim nie obejrzałem całego filmu. Teraz inaczej widzę sens początku filmu i faktycznie jest za długo. Ale rozumiem intencję twórców - mamy się silnie utwierdzić w przekonaniu że mamy do czynienia z biedną, porzuconą dziewczynką, której na dokładkę zmarł brat. I udaje się to! Natomiast wprowadzenie rodziców słabe, początkowo myślałem że jej się tylko wydaje że wrócili. Ale nie. Wiele tu scen niepotrzebnych było takich jak ubieranie stanika przez matkę. I za dużo grania obrazem i za mało słowem. W sumie aż do końca rodzicie są prawie zbędni w tym filmie. Znaczy wystarczyłby ojciec i na jedno by wyszło.

Natomiast zakończenie filmu... jakoś rozwałka na pół globu ziemskiego mnie nie przekonuje. Co to miało być? Myślałem że do końca filmu wyklaruje się jakiś sensowny obraz całej fabuły filmu. Ale nie, niczego sensownego i całościowego się nie dowiedzieliśmy. Co to za powtór, co to za kwaranntana itd. Retrospekcje niby były ale jakby nie było ale zamiast odpowiedzi mnożyły tylko pytania..

Ale za to pierwszy raz z ciekawością obejrzałem napisy końcowe, ale co to miało być te zdjęcia zniszczonych/uszkodzonych znanych budowli takich jak wieża eiffla czy statua wolności?

Zgadzam się, ja też liczyłam na rozwiązanie, a zakończenie niewiele wyjaśniło. Jak dla mnie dziewczynka była opętana albo złem wcielonym.