Symfonia o umieraniu Opinie

plakat filmu Symfonia o umieraniu

ArjeN

4

Flaki z olejem odziane w piękne słówka o wybitnym artyzmie. Generalnie nudy.

air

Rafał Gawędzki

6

Abstrahując od walorów artystycznych, ten film ogląda się naprawdę ciężko. Chłód, brak pozytywnych emocji. Nie jestem w stanie postawić wyższej noty.

7

Stanowczo za długi. Oglądałam na 3 razy

Przerwa_dla_Marty

Marta Kaluga - Przerwa

8

Trudna, emocjonalna symfonia złożona z ludzkich słabości, żalu i braku wybaczenia. Surowo, szczerze o relacjach rozbitych przez milczenie i niewyrażone emocje.

4

Łatwo pokazać ciężkość w takim temacie. Ciężki i… tyle.

chesnut90

Rafał Paluszkiewicz

8

W tym pokoju ciągle Cię zabijam.

Epid

8

"Everybody Hurts", tylko po niemiecku i w trzygodzinnym zapętleniu.

piotr_klimtzsak

4

Bardzo liczyłem na mądre i przenikliwe kino. Dostałem raczej hipsterski pretensjonalizm i mało wiarygodne postacie, pomimo pozorów jakie twórcy próbują tworzyć

sebekm7

7

Kilka opowieści o różnych rodzajach umierania, nie tylko tego biologicznego. Wszystkie wkomponowane w dramat rodzinny oraz społeczny. Stawia pytania, na które chyba nigdy nie znajdziemy odpowiedzi. A Lars Eidinger jako Tom - nasz główny bohater- jest w centrum każdego z nich i widać po nim coraz większe przytłoczenie tym. I obok Lilith Stangenberg(filmowej Ellen) jest tu najlepszy z obsady. A jak na ironie zaczynamy przecież od porodu i narodzin dziecka i na tym samym kończymy. Co tylko może podkreślać, że umieranie to integralna część naszego życia i od tego nie uciekniemy. Otacza nas codziennie od dnia narodzin i pozostanie z nami aż do naszej śmierci. Dobry seans, który mimo 3h nie nuży a wręcz ciągle zachęca do przemyśleń w czasie oglądania oraz po nim. I temat jest na tyle uniwersalny, że nie jest o smutnych Niemcach ale generalnie o smutnych ludziach, którym zdarzają się miłe chwile. I wszyscy po trochu nimi właśnie jesteśmy.

frequentviewer

witold spirydowicz

7

Ponad miarę rozciągnięty, chociaż ma fragmenty bardzo dobrego kina. Niektóre sceny zupelnie niepotrzebne jak ekstrakcja zęba obcęgami w obskurnym barze!

michalgoralczyk

Michał Góralczyk

7

Szkoda, że ten film jest taki smutny, przytłaczający, ale jednocześnie autentyczny. Nawet jedzenie w kuchni się zgadzało...

Dariusz_Nawrat

8

Świetnie pokazano wiele rodzin, także u nas, gdzie rodzice nie kochają swoich dzieci, a dzieci to czują nawet będą dorosłymi ludźmi. Film ku przestrodze, że posiadanie rodziny i dzieci to nie obowiązek, a bycie rodzicem powinno być dobrze przemyślane. Może nawet powinno się jakiś egzamin zdać? A scena z nie dotarciem na ceremonię w lesie, z powodu elektryka rozładowanego , ku przestrodze.

beniovska

8

Maraton bólu o sprzecznościach bez romantyzowania, fetyszu, a o cierpieniu jako właściwości życia i różnych sposobach na przyjęcie tego lub odrzucenie. Nikt nie chce ratować, nikt nie chce być uratowany. Zawiesza pytanie o szczęście. Czy to aby kompetencja będąc w zasięgu każdego? Bez robienia afery mówi o konsekwencjach braku miłości bezwarunkowej do nas, a potem naszej do siebie. Siada na klatce piersiowej zastanawiając się, czy każdy ma w niej serce i czy może brak go to wada anatomiczna, czy może supermoc. Jak dla mnie o obsesji kontroli, o wyścigu kto mniej będzie czuł, o niemej władzy i kontroli. Dziwny, bezwzględny, o humanistyce bez ujawniania zbyt wiele humanizmu. Jeszcze nie wiem czy to jego wada, czy zaleta. Wiem, że można robić chórki i być szczęśliwym bez dyrygowania sobą lub innymi.

Tekst_Styl_Ja

6

Podszyta Bergmanem symfonia o agonii rodziny dla tych, co nie lubią własnych rodzin. Doklejono jeszcze partie o przyjaźni i o związkach i to już jest za dużo nut w tym dobrze zapowiadającym się utworze, który gdzieś w połowie zaczyna irytować teatralnością.

ramonesss

8

Strefa dyskomfortu

CiastekCzekolaaada

Klaudia Borowiecka

8

Film, który nie boi się ciszy i ta cisza na prawdę krzyczy mocniej niż słowa. Świetna muzyka, a cała narracją jakby powoli krocząca po tej "cienkiej linii".

rogaldinho

7

-- / zaczyna się mocno i szorstko, potem traci impet, ale pod koniec wraca na dobry poziom. Epilog zostawia przyzwoite wrażenie.

MichaelGrzesiak

Michael Grzesiak

7

(7.3) Długi film o smutnej rodzinie. Aleksytymia, cholera wie, nie znam się. W drugiej połowie trochę bardziej rozrywkowo.

miserere

8

Film o tym, że istnieją ludzie, którzy nie potrafią kochać. Scena rozmowy z matką jest absolutnie przerażająca i prawdziwa.

Turysta_Filmowy

Michał Surówka

7

Mocny temat, który uwiera,.jak drzazga. Dyskomfort towarzyszył.mi do ostatnich minut, choć o podobnej tematyce bardziej cenię „Śmierć Pana Lazarescu".

jam01

Juliusz Mielczarek

3

Nie, nie i nie. Trzygodzinna męczarnia o najgorszych ludziach na świecie. Doceniam pojedyncze sceny ale przy niezbornej całości zupełnie odpadam.

natalia zalewska

4

Wymęczył mnie, ledwo usiedziałam. Ciągnie się jak flaki z olejem…

reeeckoner

Jakub Osmański

5

Zirytował mnie ten film XD historia Bernarda powinna grać pierwsze skrzypce, bo została świetnie naszkicowana, a ponad połowa metrażu do wyrzucenia :(

flaga

Arkadiusz Flaga

7

Z plusem. Nie jest lekko.

Michał Kochański

5

Techniczny dobry, ale źle się bawiłem xD. Ciężki.

...
2
3
4
5
6

plakat filmu Zniknięcia

Zniknięcia

plakat filmu Dom pełen dynamitu

Dom pełen dynamitu

plakat filmu Druga Furioza

Druga Furioza

Zobacz popularne na VOD

plakat filmu Zniknięcia

Zniknięcia

plakat filmu Good Boy

Good Boy

plakat filmu Bugonia

Bugonia

Zobacz repertuar kin