przemierzającym chuj wie co za świat. Skąd możemy wiedzieć ze to jest świat? Cóż znaczy świat? Żyć? A czy my wogóle istniejemy? Jesteśmy fikcją! Ale przecież czuję! No i chuj ze czuje, to nic nie znaczy, wydaje mi się, że czuję, że żyję, że umieram. To wszystko nie istnieje, ale przecież jest Bóg? Bóg? A co to za skurwysyn? Chuj wie co, a nie bóg, chuj mu w... no właśnie w co? A życie? Jakie życie, pierdole...

A teraz coś nie od siebie tylko od sterownika w uchu. ("Powiedz, że ci się podobał film, kręci cię temat śmierci, miałeś orgazm gdy ksiądz mówił pierdolić wszystkich amen, bo ty na co dzień też tak mówisz, robisz to bardziej paradoksalnie, ale wszak słowo pierdolić też znaczy kochać wszystkich jak i zarówno zabijać wszystkich przecież to to samo). Podobał mi się film, lubię filmy o umieraniu, a po za tym wiele w tym Goffmana, czy Szekspira (Świat jest teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą i znikają) pełno w nim psychoanalizy - czyli ze nie my decydujemy, że jest coś co nami kieruje, wiele w tym po prostu życia, a nie pieprzonej literatury, to tylko kartki papieru, które przedzierają się przez nasze życie. Każdy artysta to człowiek, który chce coś powiedzieć, ale nikt go nie słucha, dlatego człowiek wymyślił sztukę by mieć pozwolenie na mówienie swoich bzdury, bo jeśli nie jest artystą to nikt go nie słucha, sztuka jak życie jest niczym, ale w tym gównie tkwimy i gówno tworzymy wiedząc, że z gówna pochodzimy i w gówno się obrócimy (lub jak wolą wierzyć inni stopią się z wielkim Gównem zwanym Panembogiem) Każdy człowiek to indywidualna jednostka i tak naprawdę nie my decydujemy o tym co robimy proste, a skoro nie my decydujemy, to jeśli jakiś symboliczny sukinsyn zgłosi nadużycie to znaczy ze myśli ze żyje i że nie jest gównem... Amen kurwa alleluja pierdolić wszystkich!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!