herzoga kolejny powrót do korzeni, w Nosferatu artystyczny, pokoleniowy, mentalny chód po śladach kinematograficznych olbrzymów; tutaj formatywny, odtrzewny, oddolny chód po swoich własnych śladach - krainie dzieciństwa, bawarii.

kino sugestii, snu i ekstatcznej wizji, głębokiego transu na granicy światów. ale ów głęboki, kolektywny trans filmowego planu łamie szklane ramy ekranu, sięga jeszcze dalej wylewając się poza kadr. obrazkowy ekwiwalent wchodzenia w inny stan świadomości, inny od wszystkich innych. hipnotyzowanie publiczności.