Obraz Srdana Golubovica to kino społeczne, które wychodzi poza ramy gatunku. Historia z pierwszych stron gazet jest o tyle niezwykła, że główny bohater oprowadza nas po serbskiej prowincji. Poznaje na swej drodze zarówno dobrych ludzi, którzy dostają po tyłku od bogatszych mieszkańców tego kraju, jak i osoby, które uciekają się do kradzieży i oszustw kosztem słabszych żeby przetrwać.Dużo kombinatorstwa, zgnilizny, złodziejstwa na każdym poziomie, nawet instytucjonalnym, której ofiarą padł tytułowy tato. Brak perspektyw i bezradność. Podróż przez Serbię ujęta w filmie przypomina nieco Polskę lat 90-tych. Osiedlowe stragany, upadłe fabryki, opuszczone przystanki czy podniszczone bloki na wioskach przypominające te popegeerowskie, a z drugiej strony piękno natury, którą odkrywamy wraz z bohaterem.