I to tylko z powodu sympatii do Slatera. Ten film byłby dobry gdyby go lepiej zrobić. Co do głównej aktorki...ech...żenua. Niestety, ale sprawiała wrażenie lekko infantylnej (momentami wytrzeszczała oczy i otwierała buzię - i taka scena trwała i trwała....), momentami miałam wrażenie że jej gra jest niezwykle sztuczna...
Może tak miała w scenariuszu no nie wiem. W każdym razie niezdecydowanie głównej bohaterki (a już szczególnie gdy uciekła jak zobaczyła pierścionek) było wręcz wkurzające. Najpierw gada że go kocha potem robi mu jakieś głupie wyrzuty, facet jest naprawdę boski, opsypuje ją kwiatami i traktuje jak księżniczkę, a ona się odwraca... Może tak miałao być, ale przez to film był nieciekawy.