Ogladajac film w połowie pomyslalem - film na mocne 7 ale nic wiecej [wiele waznych watków potraktowano zbyt płytko, film jest zbyt teatralny, na duży plus rewelacyjna Streep - mistrzowsko zagrała nawet tak błahą z pozoru scenę kolacji!]. Jak wiadomo najwiekszą zbrodnią jest oceniac film w połowie i juz po jego obejrzeniu ocena wzrosła do 8 [bo czy teatralnosc jest wada? film ma przez to swój klimat!]. Nie była to jednak ocena ostateczna. Nie zawsze mozna wyeksponowac wszystkie wątki (istnieje duże ryzyko że film stanie się ciężki i nużący) a często wartosciowszym zabiegiem jest jedynie zasygnalizowanie pewnych kwestii. Reszta pozostaje w domysle przez co widz sam tworzy te elementy rzeczywistosci, których nie pokazano mu wprost. Przez to powstają własnie WATPLIWOSCI! I przez to film jest genialny. Zaczynamy się zastanawiac jak było naprawdę, w pamięci odtwarzamy kazdy szczegół zachowania ojca Flynna który mógłby świadczyc o molestowaniu. Zaczynamy nad filmem myślec i seans nie konczy sie wraz z pojawieniem sie koncowych napisów. To jest wg mnie jego najwieksza wartosc. Daję 9/10.