Czy naprawdę ktokolwiek wierzy, że autor tego filmidła chciał obiektywnie odzwierciedlić skomplikowane polsko-żydowskie relacje?
Przecież jest to jednostronna, stereotypowa ocena bazująca na najgorszych uprzedzeniach. Nawet Niemcy podczas wojny nie odważyli się tak bezpośrednio ukazać roli Polaków w pogromach czy paleniu stodół. W tym kontekście Smarzowski jest bardziej radykalny w swoim rasistowskim zacietrzewieniu niż byli sami naziści.
Co wiecej film ukazuje fałszywą historię, do dzisiaj nikt nie udowodnił jakiegokolwiek udziału Polaków w Jedwabnem, istnieją wymuszone, najproawdopodobniej fałszywe relacje polskie z okresu komunizmu, albo relacje ponoć ocalonych Żydów, ispirowane przez przedsiębiorstwo holocaust.
Smarzowski ukazał Polaków jako bezpośrednio zaangażowanych, co więcej bezposrednich sprawców mordów na Żydach.
Film przypomina propagandowe gadzinówki niemieckie z okresu okupacji, za które karą dla polskich aktorów w nich grających było co najmniej ogolenie głowy.
Jakim cudem plejada wspaniałych polskich aktorów zgodziła się zagrać w takiej antypolskiej propagandzie?
Co z setką statystów, którzy zagrali w scenach palenia żydów w stodole?
Czy ten naród ma jeszcze jakiekolwiek resztki honoru?