"Westerplatte" (1967) (czwarte spotkanie) - historia legendarnej obrony Westerplatte przez pierwszych siedem dni II wojny światowej. Jedna kompania polskiej piechoty w kliku umocnionych punktach oporu, bezbronna wobec niemieckiego obstrzału z morza i ataków z powietrza uparcie odpiera kolejne ataki niemieckiej piechoty.

(myśli nieco nieuczesane)

Rozważania o sensie walki (według przedwojennych planów oczekujący na odsiecz obrońcy mieli wytrwać 12 godzin, wytrwali siedem dni!), strach, odwaga, upór, brak szans na odsiecz, brak ciężkiej broni, brak amunicji, brak lekarstw, ranni i umierający, zagrożenie śmiercią z niemieckich rąk już po złożeniu broni (być może tylko zadziwiająco długotrwała obrona sprawiła, że polscy żołnierze nie podzieli losu obrońców Poczty Gdańskiej, wymordowanych po kapitulacji) kontra żołnierska wola walki.

Klasyka kona wojennego, która broni się (i bronić się będzie!) mimo upływu lat.