Czwarta odsłona niesławnej serii Witchcraft. Tym razem nasz adwokat dostaje sprawę młodego chłopaka oskarżonego o zabójstwo swojej dziewczyny. Wpada
na trop sekty i poznaje legendę bluese’a. Fabuła jest w miarę oryginalna i nawet interesująca, choć wybitnie idiotyczna. Reżyser, wówczas debiutant (ponoć
dostał robotę i z początku nie wiedziała jak się za to zabrać) - James Merendino (SLC Punk), postanowił utrzymać tę detektywistyczno- horrorowi historię w
klimacie neo-noir. Jest może nieco tandetnie, ale jak na amatorską produkcję – znośnie. Jest ciut przemocy i magii, trochę softocore’owego sexu i nagości (młoda
Julie Strain,) trochę w niezamierzony sposób śmiesznych scen i ogólnie jest źle, ale znośnie. Najgorsze w tym wszystkim jest udźwiękowienie. Niektórych
dialogów prawie w ogóle nie słychać. Ale tak w sumie, to widziałem znacznie gorsze produkcje. Póki co seria Witchcraft konsekwentnie lewituje nad dnem, raz
wyżej, raz niżej, ale jeszcze nie opada :)