pełna zgoda, taki właśnie jest ten film. Nie ma mocy.

Oglądałam w kinie studyjnym podczas pokazów Watch Docs. W wielu momentach sala zanosiła się od śmiechu (np. gatki tej starej więźniarki o smakowych prezerwatywach a jak nie używasz to "nie jesteś światowa" albo scena zaręczyn gdzie przyszły pan młody nazwany "żuczkiem" miał guzik do gadania w sprawie organizacji wesela). Generalnie film odbieram pozytywnie chociaż mnie, podobnie jak samego autora, zszokował fakt, że Krzywaniec jawi się jako "imprezka u cioci na imieninach". Sama łapałam się na myślach typu: "Ale fajnie tam mają" ; ). Jest tu zapewne trochę za dużo "swojskości", "domowości", ale może chodziło właśnie o ukazanie, że te kobiety, pomimo wszystko, starają się żyć dalej tj. zakochać się, założyć rodzinę. Więzienie nie musi oznaczać końca życia. Szkoda, że tak mało jest dokumentów w polskiej telewizji, zwłaszcza publicznej. Ten gatunek przeżywa teraz drugą młodość. Ludzie chcą dokumenty oglądać a nie bardzo mają gdzie.