Jestem fanką twórczości Żiżka, ale początkowo doprowadzało mnie do skrajnej irytacji to angielskie seplenienie – ten mogłoby się zdawać drugorzędny szczegół zakłócał mi odbiór przez dobre 20 minut, kiedy nie skupiałam się w ogóle na tym, co nasz szacowny filozof mówi, tylko JAK mówi. Wydaje mi się, że gdyby miał to przeczytać z kartki nieuczony hydraulik z Pcimia górnego, wypadłby o niebo lepiej. Generalnie Żiżek zajeżdża bezpardonowo Freudem i Lacanem praktycznie przez cały czas, więc jak komuś psychoanaliza nie w smak, lepiej niech tę propozycję omija z daleka. Polecam oglądać na raty i przed seansem choćby skrótowo zapoznać się z najważniejszymi poglądami słowackiego kolegi, przynajmniej z obiektami częściowymi i takimi tam. Natomiast nieznajomość wymienianych w wykładzie filmów nie przeszkadza nic a nic.

A, i uwielbiam ten fragment:

"Mam Lynchowski stosunek do tulipanów. Uważam, że są odrażające.|Wyobraźmy sobie. Czy to nie...jak to się mówi, vagina dentata,|uzębiona pochwa, chcąca nas pożreć? Kwiaty są z natury obrzydliwe.Czy ludzie zdają sobie sprawę,|jak okropne są kwiaty? Jakby otwarcie zapraszały owady:|"Zerżnij mnie!" Uważam, że kwiaty powinno się|ukrywać przed dziećmi."