Vittoria rozstaje się z swym wieloletnim przyjacielem Ricardo. Świeżo odzyskana wolność wydaje się jednak raczej czymś grożnym niż zachęcającym. W poszukiwaniu nowych przyjaźni poznaje chłodnego maklera giełdowego. Ich związek pozostaje tylko kontaktem międzyludzkim, gdzie na prawdziwą miłośc nie ma miejsca.

W reżyserowanym przez Michaelangelo Antonioniego "Zaćmieniu" (1962) bohaterka filmu, Vittoria (Monica Vitti), zdobywszy gorzkie przekonanie, że z kochankiem nie łączy ją autentyczne uczucie, zrywa ten związek. Po rozstaniu udaje się na giełdę, żeby spotkać się z matką, która spędza tam większość czasu, zaaferowana powiększaniem skromnego kapitału. Vittoria gubi się wśród ludzi miotających się jak opętani w panującym zgiełku - wymową tej sekwencji filmu jest apokaliptyczna wizja świata poddanego wszechwładzy pieniądza. Nie mogąc odnaleźć matki korzysta z pomocy Piera - młodego maklera, ze zręcznością poruszającego się w tym chaosie. Piero (odegrany przez Alaina Delon) próbuje nawiązać z Vittorią bliższą znajomość. Ich pierwsze spotkania są pełne beztroskiej wesołości i całkowitej naturalności. Po paru dniach zostają kochankami. Niemniej ich szczere uczucie po chwili zmienia się w żartobliwą zabawę w miłość, dla obojga staje się jasne, że choć nic nie każe im zrywać, to nic także nie każe im tego związku kontynuować.