a ja jestem rozczarowana. Po świetnym Requiem dla snu i jeszcze lepszym Żródle spodziewałam się, że spadnę z wrażenia z krzesła i będę dwa dni dochodzić do siebie, a tu taki psikus. Mickey Rourke rewelacyjny (stawiałam dotychczas na Brada, ale teraz zmieniam faworyta na Mickey'a), ale to nie wystarczy. Fakt, że zostało opowiedziane ciężkie życie człowieka również, gdyż historyjka ma nas tak naprawdę chwycić za serce, a właściwie nie wiadomo dlaczego. Randy 20 lat temu, kiedy był młody, zdolny, podziwiany i kochany przez miliony, nie pamiętał o córce i prawdopodobnie wszystko inne też miał w d... Nagle, kiedy okazuje się, że już nie jest typ uwielbianym bożyszczem, przypomina sobie, że przecież chce mieć córkę, przyjaciół, żonę, labradora i domek z białym płotem. Ja tej historii nie kupuję, do tego nie ma w ogóle świetnej muzyki Clinta, którą tak cenię.
I jeszcze ta nominacja dla M.Tomei- uwielbiam tę aktorkę za kilka filmów, ale jej nominacja za ten film to pomyłka (wystarczy porównać ją z chociażby Amy Adams, która wymiata). Gdyby nie to, że wiedziałam o tej nominacji zanim obejrzałam film, pewnie za tydzień już nie wiedziałabym, że ona tam w ogóle grała.
Film ładnie zrobiony, bardzo dobry Mickey Rourke, ale zdecydowanie zbyt "pod publiczkę".