Moim zdaniem propaganda jak prawie wszsytko co było w tamtych czasach (pośrednio lub bezpośrednio). Książka to zawwsze książka i można w niej napisać "różne historie" żęby fajnie się sprzedało. Założę się że Wajda doskonale wiedział jak to będzie odebrane i wywiązał się z tego zadanie doskonale. Zrobił to co od niego wymagano. Nic wtedy nie można było zrobić bez PRL. Pamiętam wywiad z autorem książki o wajdzie (nie pamiętam tytułu, jak znajde podeśle). Ciekawy był tam punkt widzeniana na "Popiół i diament" z konkluzją finalnej sceny "Albo idziecie z nami albo wylądujecie na śmietniku historii" (cytat z autora). Rozumiem czemu tak robił bo musiał tak robić ... takie były czasy .. chciał realizowac swoją karierę a nei skończyć "na tym śmietniku". Tak jak na śmietniku wylądaował Aleksander Ford. Zresztą żeby było śmiesznie podobnie robił też poźniej w filmie o TW Bolku w 2013. Podpisy w teczkach zostały potwierdzone oficjalnie przez grafologów ... jemu nic nie przeszkadza.

Zgadzam się z tym co napisałeś. Wajda wypaczył sens powieści. Do tego najbardziej zgrzyta mi obsada ról takimi aktorkami jak Jędrusik i Dykiel. W oryginale to były młode, świeże i inteligentne kobiety. U Wajdy Dykiel gra debilkę zaś Jędrusik tłustą nimfomankę w średnim wieku. Obydwie w mistrzowski sposób zdewastowały powierzone im postacie. Obecnie uważam, że lepiej przeczytać książkę a od filmu pieszczocha komuny trzymać się z daleka.

duma na miarę PRL