Dwóch życiowych nieudaczników snuje swą bezcelową egzystencję wypełnioną pustką, samotnością i pijackimi wybrykami. Z pozoru wydają się być wolnymi lekkoduchami, którym nie obcy sarkazm i dobra zabawa, ale w głębi duszy są skazani na wyobcowanie i wewnętrzną martwotę. W dodatku wciąż prześladuje ich pewne mroczne wydarzenie z przeszłości, które na zawsze odcisnęło piętno na ich życiu.
"Lune froide" budzi masę sprzecznych uczuć, ale jedno jest pewne Charles Bukowski pewnie byłby dumny, bo jego oddech unosi sie w powietrzu przez cały seans. Patrick Bouchitey (filmowy Dede) nieźle tu dokazuje (pewnie po prostu pozostawiono mu dużą swobodę), ale bez wątpienia wykreował postać antybohatera totalnego (w dodatku wygląda trochę jak krzyżówka Józefa Nalberczaka i Jima Carrey'a).
To co się dzieje w ostatnich minutach filmu zmienia jego zabarwienie o 360 stopni i jedno jest pewne - "Lune froide" jest jedną z tych pozycji, które pamięta się bardzo długo.