Początkowo sądziłem, że to jest obyczaj. Było nieźle. Do czasu, gdy nie zjawili się Bellowie. Zaczęła się rywalizacja a la Hameryka i klasycznie nudne dzianie się na ekranie. Bajkowo było i melodramatycznie. Mimo że reżyser się starał, aktorzy grali jak mogli (minus plastikowa Jolie), samoloty ładnie latały, to wszystko stoczyło się w familiadę. A to za sprawą papierowego scenariusza braci Karol.