Najlepsze filmy i seriale o giełdzie. Top 10 produkcji, które warto obejrzeć

Nominowany do Oscara za scenariusz "Fatalnego zauroczenia" James Dearden w 1999 roku stworzył brytyjską odpowiedź na amerykańskie produkcje o giełdzie, "Spekulanta" ("Rogue Trader"). Film opowiada przez prawdziwe wydarzenia z życia Nicka Leesona, człowieka, który w pojedynkę doprowadził do upadku Barings Bank, czyli jednej z najbardziej zaufanych instytucji w Anglii. Z prawdziwą historią, którą starał opowiedzieć się pochodzący z Wysp reżyser, pod względem niesamowitości może konkurować jedynie "Wilk z Wall Street" Martina Scorsese. W roli głównej wystąpił Ewan McGregor.

"Madoff: Potwór z Wall Street" to propozycja dla fanów seriali true crime produkowanych przez platformę Netflix. Czteroodcinkowa opowieść o Berniem Madoffie, bankierze, który stworzył największą w historii piramidę finansową, pokazuje mechanizmy działania człowieka cieszącego się szacunkiem wśród innych ludzi zbijających fortuny na rozmaitych funduszach i trustach. Serial Joego Berlingera (film dokumentalny "Metallica: Some Kind of Monster", twórca serii "Rozmowy z mordercą") pracuje na samych faktach, odsłania niepublikowane dotąd nagrania, zeznania skazanego czy wywiady z ludźmi bezpośrednio pracującymi przy sprawie. Opowieść stawia sobie zasadnicze pytanie: czy zagrożenie drugiego tak szeroko zakrojonego oszustwa odeszło wraz z Madoffem, czy trwa wiecznie?

Akcja filmu "Ryzyko" ("Boiler Room") rozgrywa się na przełomie wieków. Młody chłopak zostaje skuszony gigantycznymi zarobkami, wynoszącymi aż milion dolarów w ciągu pierwszych trzech lat pracy. Zatrudnia się w niszowej firmie maklerskiej, gdzie szybko pnie się po szczeblach kariery. Wzorem dla młodych brokerów jest Gordon Gekko, czyli Michael Douglas z "Wall Street" - aby zdobyć pieniądze, nie cofną się przed niczym. Ich poczynaniom zaczyna przyglądać się FBI. To wręcz klasyczna opowieść o tak silnym łaknieniu sukcesu, które pozwala zatracić wszelkie odruchy ludzkie. W roli głównej Giovanni Ribisi, a na ekranie pojawiają się także Ben Affleck czy Vin Diesel.

Film opowiada o historii zgoła innej niż pozostałe produkcje o giełdzie. "Nieoczekiwana zmiana miejsc" ("Trading Places") rozpoczyna się od zakładu dwóch miliarderów, którzy dorobili się na Wall Street. Postanawiają dokonać tytułowej zamiany ściągając na niziny społeczne rozpoczynającego karierę maklera, a na jego stanowisku obsadzić drobnego złodziejaszka bez wykształcenia. Obaj mężczyźni, czyli przedmioty zakładu, szybko orientują się kim stali się w oczach obrzydliwie bogatych krezusów. Zawiązują pakt i przygotowują słodką zemstę. Komediowe wyczucie reżysera Johna Landisa oraz role Eddiego Murphy'ego i Dana Aykroyda stworzyły jedną z najbardziej ikonicznych amerykańskich komedii lat 80. - czasów, gdy w trakcie prezydentury Reagana na amerykańskiej giełdzie rządził wyłącznie optymizm.

Film opowiada o pierwszych 24 godzinach kryzysu finansowego z perspektywy pewnej firmy finansowej z siedzibą na Wall Street. Analityk odkrywa nieprawidłowości finansowe, które szybko mogą pogrążyć całe przedsiębiorstwo, ale także większość świata finansów. "Margin Call" to jeden z tych tytułów, które ogląda się w napięciu mimo, że rozwiązanie może wydawać się znane jeszcze zanim film się rozpocznie. Widać tu ogromny wpływ produkcji napisanych przez Aarona Sorkina, który również pośrednio dotykał wielkich pieniędzy w nakręconym rok wcześniej przez Davida Finchera "The Social Network". Ożywienie zapisanych słów to zasługa pełnej gwiazd obsady, w której znaleźli się Kevin Spacey, Paul Bettany, Jeremy Irons, Zachary Quinto, Penn Badgley, Simon Baker, Demi Moore i Stanley Tucci.

Jeśli interesuje Cię temat rynków finansowych i chcesz zrozumieć nowe zagadnienie, w filmie "Big Short" wytłumaczy Ci je kąpiąca się w wannie Margot Robbie. Reżyser Adam McKay na plan produkcji ściągnął aktorską pierwszą ligę z prawdziwego zdarzenia - Christian Bale, Ryan Gosling czy Brad Pitt wcielają się w ludzi, którzy jeszcze przed feralnym rokiem 2007 próbowali ostrzec świat przed wybuchem kryzysu. Kim byli bogacze, którzy przez swoją chciwość doprowadzili do załamania się giełdy, a następnie jego wynik ogłosili wielkim sukcesem? McKay nie gryzie się w język i bezpośrednio wskazuje winnych. Film pokazuje też prawdziwy kunszt w porywającym opowiedzeniu historii pełnej tak trudnych pojęć z zakresu rynku finansów.

Film oparty na powieści Breta Eastona Ellisa dziś jest nieskończonym źródłem memów wychwalających jego bohatera, Patricka Batemana. W swoim czasie "American Psycho" było jedną z opowieści o mrocznej stronie Wall Street, zamkniętego przed okiem publiki konstruktu, gdzie działy się niezrozumiałe dla przeciętnego człowieka procesy. Wchodzący do tego świata ludzie szybko zdobywali pierwszy milion, a za nim kolejne i kolejne - co więc działo się za kulisami? Historia przystojnego, wykształconego i niezwykle inteligentnego maklera, który w wolnych chwilach z powodzeniem seryjnie morduje ludzi, uosabiała takie lęki. Teraz wiemy, że przetrwała również próbę czasu. Jak inaczej wytłumaczyć, że z bogatej kariery Christiana Bale'a, którego rolę w trylogii "Batmana" czy pozostałe w każdym z kolejnych oscarowych filmów pamięta cały świat, wyróżnia się także postać z właściwie niezależnego projektu Mary Harron.

Gordon Gekko (Michael Douglas) to dla maklerów w Nowym Jorku idealna personifikacja ich marzenia. Przystojny, bogaty i bezwzględny ma wszystko, a na każdym nowym polu osiąga niebotyczny sukces. Pod skrzydła bierze ambitnego, młodego maklera (Charlie Sheen), który szybko wciąga się w świat gigantycznych kwot powiązanych z jeszcze większym ryzykiem. Nauczony prze mentora sam stosuje taktyki brudnej gry, a wielkie pieniądze napływają samoistnie. Czy idylla potrwa wiecznie? Film pokazuje wyjątkowo bezwzględny świat, w którym wszystkie chwyty są dozwolone, moralność można naginać bez oglądania się na konsekwencje, byle osiągnąć sukces. "Wall Street" w reżyserii Olivera Stone'a przedstawia pełną napięcia wizję najmajętniejszych maklerów z tytułowej giełdy. Po latach powstała kontynuacja filmu o podtytule "Money Never Sleeps".

Uważna praca reporterska, wywiady z najbardziej wpływowymi i kompetentnymi ludźmi świata odpowiadają na pytanie nurtujące miliony osób, które straciły dorobek swojego życia - jak do tego doszło? Użycie bardziej rzeczowej i spokojnej formy filmowej niż Adam McKay w "The Big Short" wcale nie sprawia, że film ogląda się z mniejszym zaciekawieniem. Twórcy jasno wykładają, jak chciwość opanowała instrumenty finansowe, od których zależało życie pokrzywdzonych. Wśród filmów o giełdzie to rzeczywiście pozycja wyjątkowa. Jak mówił Matt Damon - narrator "Inside Job" - w filmie "Buntownik z wyboru", trzeba wybierać tytuły, od których "jeżą się włosy na głowie".

 Martin Scorsese przyzwyczaił fanów kina do krwawych i brutalnych opowieści o gangsterach, którzy w Stanach Zjednoczonych dorabiają się fortuny. "Wilk z Wall Street" właściwie nie odstaje od tego opisu, choć w odróżnieniu od przynajmniej części filmów twórcy "Taksówkarza" jest oparty na prawdziwych wydarzeniach. Jordan Belfort, czyli zagrany przez Leonardo DiCaprio bohater filmu rozpoczyna pracę w świecie finansów od pozycji maklera. Gdy zaczyna odnosić pierwsze sukcesy, na Wall Street wydarza się słynny Czarny poniedziałek, a Belfort traci pracę. Szukając zatrudnienia zaczyna żyć ze sprzedaży akcji, które zachwalane przez niego brzmią niczym okazja stulecia. Zakłada własną firmę, w której dorabia się kolejnych milionów. Spektakularnie przepuszczane pieniądze w końcu zwracają uwagę wymiaru sprawiedliwości, który nie przepuszcza okazji do przyjrzenia się działalności majętnego Belforta. 70-letni Scorsese tworzy zupełnie szaloną biografię jednego z największych współczesnych oszustów zasiadających na Wall Street. Czas trwania, a więc prawie 3 godziny zostają zrekompensowane z nawiązką. Szalone imprezy, życie alkoholika i narkomana połączone z życiem w śnie o wielkim sukcesie to element obscenicznej, lecz zabawnej komedii o wzlotach i upadkach niewątpliwego wizjonera oszustwa. To także jedna z najbardziej niesamowitych produkcji nowożytnego Hollywood, a także najlepszy film, jeśli jakość seansu mierzy się liczbą wypowiedzianych na ekranie przekleństw.