Nowe Kino Azji na 19. Pięciu Smakach

Dziś rozpoczyna się Festiwal Filmów Azjatyckich Pięć Smaków. Jeśli szukacie podpowiedzi od czego zacząć, sekcja konkursowa wydaje się być dobra właśnie na początek. W selekcji filmowej Nowego Kina Azji liczy się odwaga i świeżość. To kino tworzone przez młodych twórców, szukających tematów w lokalności, w politycznych napięciach i nieopowiedzianych dotąd kontekstach. Tegoroczny program tej sekcji ujawnia niepokoje pogranicza – od pełnego resentymentu koreańskiego wybrzeża, przez japońskie dystopie, filipińskie senne drogi, po bangladeskie metropolie wzniesione na piasku.


Pięciosmakowy konkurs jest sercem festiwalu – miejscem odkryć i licznych eksperymentów. To tutaj widzowie po raz pierwszy spotykają twórców, którzy łamią schematy, zmieniają język kina i portretują miejsca, których dotąd nie widzieliśmy. Filmy te są oknem na azjatycką rzeczywistość, pomijaną zwykle przez mainstream. Intensywne, zaangażowane, lokalne – to opowieści czekające na odkrycie. Zwycięzcę konkursu Nowe Kino Azji wybierze międzynarodowe grono People’s Jury.

W programie znalazł się japoński dramat o bliskiej w czasie dystopii – doceniony na festiwalu w Wenecji "Happyend". Na koreańską prowincję zabierze widzów "Kraina spokojnego poranka" – gorzka przypowieść o wyrastającym z codzienności moralnym niepokoju. Z kolei "Na robocie" zaprosi w podróż przez filipińskie pejzaże – to senne kino drogi ujawniające obecne na Filipinach napięcia klasowe. W tym roku po latach nieobecności do konkursu powraca reprezentant Bangladeszu – w tej roli wystąpi hipnotyzujące, poetyckie "Miasto z piasku".

Nowe Kino Azji to nie tylko wybór doskonałych filmów. Sekcja chwyta rytm współczesności, a każdy z tytułów zachwyca oryginalnością, obiecując nową wrażliwość, nową jakość. Zapamiętajcie nazwiska ich twórców – to oni będą niebawem wyznaczać kształt współczesnego kina Azji!

Szczegółowy program:

Ameba
Siyou Tan, Singapur 2025, 98’

16-letnia Choo Xin Yu trafia do elitarnej żeńskiej szkoły w Singapurze. To outsiderka, u której bunt jest wynikiem ciągłych upokorzeń – oceny wyglądu, krytyki ubioru, tępienia wyrazistego charakteru. Nastolatka stara się zaznaczyć swoją obecność w szkole, zawiązując pakt z trzema dziewczynami o podobnym temperamencie. Ich prowokacyjne gesty – filmy, performensy, śpiewy i inne formy protestu – odsłaniają napięcie między indywidualnością a wymogami systemu. "Ameba" to buntownicze coming-of-age, które rozlicza się z singapurską mitologią państwa zbudowaną na fałszywych opowieściach.


Happyend
Neo Sora, Japonia 2024, 113’

Niewinny żart z samochodem dyrektora w prestiżowym tokijskim liceum uruchamia lawinę podejrzeń. Dwóch przyjaciół, marzących już o ucieczce poza mury szkoły i granice Japonii, staje się głównym celem nowego systemu kamer – sieci, która pod czujnym okiem władzy zamienia codzienność uczniów w dystopijny spektakl. "Happyend" to odkrycie japońskiego kina niezależnego – nieoczywisty manifest pokolenia, które nie zgadza się na obojętność.


Na robocie
Dominic Bekaert, Filipiny 2024, 83’

Moroya, kierowcę wpływowego, ale kapryśnego biznesmena, w środku nocy budzi telefon. Dostaje robotę – ma pojechać z Baguio do Manili i przywieźć koszulkę z Moną Lisą i lekarstwo na potencję dla szefa. Z pozoru prosta misja zamienia się w klaustrofobiczne laboratorium snów i pamięci. Moroya nawiedzają wspomnienia dawnych fuch, rozmowy z innymi kierowcami, ulotne wizje, w których teraźniejszość miesza się z fantazjami o przyszłości. 


Miasto z piasku
Mahde Hasan, Bangladesz 2025, 100’

Oto dwa pozornie odległe od siebie życiorysy. W sercu Dhaki mieszka Emma, kobieta z aborygeńskiej mniejszości etnicznej, która codziennie podkrada z przestrzeni publicznej piasek dla swojego kota oraz Hasan, pracownik fabryki, skąd wynosi piasek, marząc o własnym warsztacie i tworzeniu szkła. Kiedy Emma znajdzie w ziarnach kwarcu ludzki palec, a Hasan zostanie przyłapany na gorącym uczynku, ich światy zaczną się przenikać.


Ja jestem pieśnią
Dechen Roder, Bhutan 2024, 113’

Bhutan jest małym krajem, w którym ludzie dobrze się znają i nic się przed nikim nie ukryje. Kiedy więc w sieci zacznie krążyć pikantne nagranie, na którym widać kobietę podobną do Nimy, jej nauczycielska kariera legnie w gruzach. Nie mogąc pogodzić się z niesprawiedliwością, kobieta rusza na poszukiwanie Meto, sprawczyni całego zamieszania. Ale Meto przepadła, a ludzie wierzą, że Nima jest jej odbiciem. Tajemniczy film Dechen Roder, reżyserki "Miodu dla dakini", przybliża codzienność Bhutanu i pokazuje, jak zderzają się w nim dawne obyczaje ze współczesnością.


Manusan
Haran Kaveri, Shobaan, Malezja 2025, 119’

Zawód: fryzjer. Wiek: po trzydziestce. Stan cywilny: singiel. Współlokatorzy: mama i tata. Jednym słowem: przeciętny facet. Kiedy ojciec bohatera staje się coraz bardziej sfrustrowany tym, że dorosły chłop nie znalazł sobie jeszcze żony, syn zaczyna rozglądać się za partnerką. Aplikacje randkowe, tradycyjna swatka, znajomi… Niestety w Kuala Lumpur randkowanie nie jest proste, a znalezienie tej jedynej – jeszcze trudniejsze. "Manusan" to uniwersalna refleksja nad stanem relacji romantycznych w dzisiejszym świecie, zabawna i melancholijna jednocześnie.


Cisza o świcie
Zhu Xin, Chiny 2025, 101’

Ma Ke jest doktorantem na wydziale lingwistyki i pisze swoją pracę doktorską o Lucy – żeńskim australopiteku. Jego zdaniem Lucy oprócz dwóch nóg, którymi posługiwała się podczas spacerów, posiadała również – najwcześniej w historii – umiejętności językowe. Jego badania przynoszą odpowiedzi na skomplikowane pytania na temat pierwotnych odruchów człowieka i relacji między matką i dzieckiem.


Yen i Ai-Lee
Tom Lin Shu-yu, Tajwan 2024, 107’

Młoda kobieta, Yen, wraca do rodzinnego miasteczka na południu Tajwanu po odbyciu kary więzienia. Jej matka, Ai-Lee, prowadzi tam mały sklep i angażuje się w kolejny związek, w którym staje się ofiarą przemocy domowej. Matka i córka próbują uporać się z przeszłością, a także znaleźć w sobie siłę do zmiany losu.


Pawana nad kołyską
Chong Keat Aun, Malezja, Hongkong 2024, 117’

Lai Sum pracuje w Oknie Życia, które przyjmuje coraz większą liczbę niechcianych niemowląt, często urodzonych w efekcie gwałtów w postpandemicznej Malezji. Tam poznaje rozważającą aborcję ciężarną studentkę, Siew Man. Losy obu kobiet splatają się, wspólnie działają na rzecz poprawy bezpieczeństwa i walczą z przemocą seksualną w kraju. Tymczasem instytucja Okna Życia trafia pod ostrzał malezyjskiego rządu, który postrzega ją jako przejaw moralnej degeneracji.


Kraina spokojnego poranka
Park Ri-woong, Korea Południowa 2024, 114’

Kiedy Young-guk, starszy kapitan łodzi rybackiej, wypływa ze swoim jedynym towarzyszem Young-su na szerokie wody, nie spodziewa się, że zaledwie kilka godzin później będzie musiał wrócić na ląd, by przekazać mieszkańcom wioski wstrząsającą wiadomość. Cała społeczność zgodnie uznaje Young-su za zaginionego, ale jego rodzina nie chce w to uwierzyć. Zrozpaczona matka nalega na kontynuowanie poszukiwań, żona Wietnamka usiłuje udowodnić, że nie zależy jej wyłącznie na ubezpieczeniu, a kapitan powraca myślami do przeszłości, którą dawno chciał zostawić za sobą.


Nie płacz, motylku
Dương Diệu Linh, Wietnam, Filipiny, Singapur, Indonesia 2024, 97’

Ojciec wyławia z akwarium martwą złotą rybkę i zakopuje ją w wypełnionej ziemią doniczce. Jego poczciwy wygląd sprawia wrażenie, jakby nie był w stanie skrzywdzić nawet muchy. Kiedy jednak w telewizji publicznej zostaje ujawniony akt jego zdrady, prawda wreszcie dociera do świadomości jego żony. Ha postanawia za wszelką cenę posklejać rodzinę na nowo. Tymczasem córka, marząc o studiach za granicą, stara się nie podążać śladami matki. 


Sekcja Nowe Kino Azji jest częścią programu 19. Festiwalu Filmów Azjatyckich Pięć Smaków. 
12-19 listopada - warszawskie kina: Muranów, Kinoteką i KINOMUZEUM
12-30 listopada - online na www.piecsmakow.pl 
Bilety dostępne są na stronie festiwalu.