Ostatnio zrobił chronologiczny maraton z dokonaniami tego pana i mam jasne i klarowne odczucia. Fakt, ma we wcześniejszych dziełach ma trochę przesadzenie zryty humor, ale to jeszcze byłoby strawne. Niestrawny za to jest Will Farrell, którego nie da się oglądać i to on kaleczy wszystko w czym zagra, a bardziej "zagra", bo ten przygłup wszędzie gra tak samo. I na całe szczęście, gdy Adam wszedł w ekstraklasę i najwyższy poziom "The Big Short" to się od tego przygłupa odciął i już potem go nie zatrudniał, co tylko wychodzi na plus. Obecny McKay ("The Big short", "Vice" , "Don't Look up") to jest reżysersko masterclass. Nie udaje i nie boi się czerpać wzorców od mistrzów, będąc skazanym na to że nie ma najmniejszych szans im dorównać. I za to plus. Mianowicie, widać że narracyjnie wyciąga co może od Scorsese. Dynamiczny montaż, często na granicy przeszarżowania, ale ma to swój urok i czuć skilla w tym wszystkim. Moim zdaniem trochę niedoceniony "Don't Look up" jest jego najlepszym filmem. Obsada pomogła, bo sami wirtuozi, ale pomijając nawet to to satyra, sarkazm na obecne czasy, montaż , wstawki , narracja oddają ogrom pracy i umiejętności Adama. Zresztą, to samo było przy "The Big Short" i "Vice", tyle tylko że to było kino mniej dostępne dla ogółu. Również kino zaangażowane, ale bardzo zaszufladkowane dla pewnych dziedzin(giełda i polityka - ich niuanse). "Don't Look up" to jednak satyra na obecne czasy i tu wykuma każdy głąb , co chce przekazać twórca. Podsumowując, McKay dziś to naprawdę jeden z najlepszych reżyserów tego młodszego pokolenia. Taki O'Russell nie ma do niego nawet podejścia. Druga umiejętność, to to jakie gwiazdy przyciaga Adam. To jest resume na miarę jednego z największych w historii w tej materii! Mam nadzieję, że z tą swoją zaangażowaną narracja nakręci kiedyś jakis film gangsterski, dodając do powanego filmu w tym gatunku tego trochę swojego takiego specyficznego humoru mogłoby wyjść epicko. Trochę takie połączenie Scorsese-Ritchie.