Beyoncé

Mając 9 lat przyłączyła się do grupy zwanej "Girls Tyme", do której należała także była już członkini "DC" - LaTavia. Gdy po kilku latach zespół się rozpadł, Beyoncé i LaTavia postanowiły założyć własną grupę.

Ojciec Beyoncé, Matthew, pomógł im w przesłuchaniach i tak w rezultacie zostały przyjęte LeToya i Kelly. Dziewczyny długo nie mogły się zdecydować na nazwę: "Something Fresh", "Cliche", "The Dolls"... Śpiewały dla Elektra Records, ale owa współpraca skończyła się bardzo szybko. Kilka lat później, gdy Beyoncé została 14-nastolatką, podpisały umowę z Columbia Records. Zaraz po tym mama Beyoncé, Tina, wymyśliła dla nich nazwę Destiny's Child, dostając owego olśnienia podczas czytania Biblii.

Po sprzedaży 20 milionów płyt dziewczyny postanowiły zacząć kariery solowej Podczas tworzenia swojej pierwszej, samodzielnej płyty, Beyoncé podjęła się współpracy z takimi gwiazdami jak Jay-Z, Missy Elliot czy Sean Paul. Jej menadżerem został ojciec. Bee brała aktywny udział przy realizacji projektu "Dangerously In Love" - pisała teksty, wybierała materiał, miksowała utwory.

Beyoncé zapytana, co chciałaby, żeby ludzie usłyszeli na jej debiutanckiej płycie solowej, odpowiedziała: "Skalę mojego głosu. Chciałabym, żeby usłyszeli też wszystkie gatunki muzyczne, które mnie inspirowały: od hip- hopu, przez rock do jazzu. Znalazło się tam miejsce nawet na sample Shuggie'go Otisa. Chciałabym, żeby dostrzegli na mojej płycie talent. Wiem, że jestem uwielbiana jako gwiazda muzyki pop. Teraz chciałabym być postrzegana jako artystka."

Beyonce miała okazję także posmakować aktorstwa. W 2001 r. wystąpiła w musicalu "Carmen-Hip Hopera", w 2002 r. w jednej z części Austina Powersa, a rok póxniej w filmie "Wojna pokus", gdzie towarzyszy jej Cuba Gooding Jr.

Spytajcie Beyoncé co chciałaby, żeby ludzie usłyszeli na jej debiutanckiej płycie solowej "Dangerously In Love", a ta multi-platynowa Artystka odpowie: "Skalę mojego głosu. Chciałabym, żeby usłyszeli też wszystkie gatunki muzyczne, które mnie inspirowały: od hip- hopu, przez rock do jazzu. Znalazło się tam miejsce nawet na sample z Shuggie’go Otisa. Chciałabym, żeby dostrzegli na mojej płycie talent. Wiem, że jestem uwielbiana jako gwiazda muzyki pop. Teraz chciałabym być postrzegana jako artystka." Wszystko na to wskazuje, że oczekiwania Beyoncé się spełnią. "Dangerously In Love" to nie tylko zwykły album nagrany przez supergwiazdę. To prawdziwe muzyczne wyzwanie połączone ze szczerymi tekstami. Jest tu wszystko czego można oczekiwać od Beyoncé, a nawet więcej niż można było się spodziewać. To inne oblicze kogoś, kogo znamy od lat. "Dangerously In Love" w równych częściach łączy w sobie uwodzicielskie rytmy, eleganckie ballady i ogniste kawałki klubowe. Album wyraźnie pokazuje nam obraz Beyoncé takiej, jaką jest teraz. Beyoncé wokalistki, kobiety i kreatywnej siły, z którą trzeba się liczyć. Klimat albumu jest bardziej dojrzały, bardziej rozrywkowy, głęboko namiętny i seksualnie agresywny. "Dangerously In Love" to głos kobiety dojrzałej, wyraźnie określającej swoje miejsce na świecie i zmuszającej do zredefiniowania oczekiwań wobec niej samej.

Dwudziestojednoletnia, pochodząca z Houston Beyoncé Knowles jest założycielką i główną kompozytorką Destiny’s Child – jednego z najlepiej sprzedających się kobiecych zespołów wszech czasów. Jej udział w komponowaniu i produkcji wielu przebojów DC był znaczny, a sprzedaż albumów grupy przekroczyła 33 miliony egzemplarzy na całym świecie. W 2001 roku Beyoncé została uhonorowana nagrodą ASCAP w kategorii Najlepszy Kompozytor Muzyki Pop, a tym samym stała się pierwszą Afro-Amerykanką, a drugą kobietą w ogóle, która taka nagrodę otrzymała.

Prowadzona przez Beyoncé Knowles i Kelly Rowland grupa Destiny’s Child została zauważona przez masową publiczność w 1997 roku wraz z ich multi-platynowym singlem "No, No, No" z debiutanckiej płyty zespołu. Ten sukces został zdyskontowany, gdy w 1999 roku światło dzienne ujrzał kolejny album zatytułowany "The Writing's On The Wall". Promowana przez 3 topowe hity "Jumpin’ Jumpin’", "Say My Name" i "Bills, Bills, Bills" płyta znalazła ponad 10 milionów nabywców na całym świecie. Ten ostatni utrzymał się na pierwszym miejscu listy przebojów singli R&B tygodnika Billboard przez 9 tygodni. Rok później do zespołu dołączyła Michelle Williams i Destiny’s Child zarejestrowały swój kolejny album "Survivor", który na liście sprzedaży albumów tygodnika Billboard zadebiutował na miejscu pierwszym, cztery tygodnie później zamieniając się w podwójną Platynową Płytę. W efekcie sprzedaż płyty na świecie przekroczyła 9 milionów nośników. W 2001 roku Destiny’s Child zgarnęły 2 statuetki Grammy otrzymane w kategoriach: Najlepsza piosenka R&B i Najlepsze Wykonanie Piosenki R&B przez Duet lub Grupę (obie za "Say My Name"). To nie były jedyne nagrody jakie przypadły dziewczętom w tym roku. Otrzymały jeszcze m.in. nagrodę tygodnika Billboard jako Artysta Roku, nagrody NAACP Image i American Music Awards, Nickelodeon Kid’s Choice, a także nagrodę imienia Sammy’ego Davisa Jr. Jako Najlepszy Artysta Estradowy Roku wręczoną na Soul Train Awards. Grupa podróżowała po całym świecie i występowała na wielu prestiżowych imprezach jak np. specjalnym koncercie z okazji 30. rocznicy artystycznej działalności Michaela Jacksona i koncercie dla Nowego Jorku po wydarzeniach 11 września. Mając na uwadze, że publiczność doskonale rozpoznaje hitowe piosenki takie jak "Say My Name", "Independent Woman, Part 1", czy "Survivor" należałoby spytać czym solowy album wokalistki różni się od projektów Destiny’s Child.

"Naturalnie piosenki na mojej płycie będą w pewien sposób podobne do tego, co robiłam z dziewczynami" – przyznaje Beyoncé. "Ale teraz pisałam tylko dla siebie, więc moje piosenki są dużo bardziej osobiste. Chciałam też użyć trochę mocniejszych beatów i współpracować z innymi ludźmi. Ta płyta była dla mnie szansą, żeby dojrzeć zarówno jako kompozytorka jak i piosenkarka. Znajdziecie tu więcej ballad. Wokale nie są tak precyzyjnie wyprodukowane, no i – ponieważ śpiewam sama – nie ma tak wielu harmonii wokalnych. To doświadczenie było dla mnie uwalniające i nieomal terapeutyczne. Poczułam się wolna, bo mogłam po prostu iść do studia i rozmawiać o czymkolwiek chciałam, ale z drugiej strony czasem bywało ciężko, ponieważ polegałam tylko i wyłącznie na własnej kreatywności. W DC mogłam polegać na Kelly, czy Michelle, mówiły mi czy coś im się podoba, czy nie. Jestem w stosunku do siebie bardzo krytyczna i czasami obawiam się polegać tylko na własnym instynkcie."

W uwierzeniu we własny instynkt pomagał Beyoncé cały sztab muzycznych współpracowników wśród których znaleźli się Missy Elliot, Jay-Z, Sean Paul, Mark Batson, Mario Winans, D-Roy & Mr. B, OutKast's Big Boi, Rich Harrison, Fanatic, Scott Storch, a także legendarny Luther Vandross, który wspomógł artystkę w utworze "The Closer I Get To You". Beyoncé wspólnie ze swoim ojcem i zarazem managerem Mathewem Knowlesem objęła funkcję współproducenta albumu. Brała aktywny udział we wszystkich etapach powstawania krążka – od komponowania i wybierania materiału, po produkcję, mastering i miksowanie utworów. Hołd ojcu artystka złożyła umieszczając na płycie wyprodukowany przez nią i Marka Batsona ukryty utwór zatytułowany "Daddy". Seksowny pierwszy singel zatytułowany "Crazy In Love" został nagrany z udziałem Jay-Z i wyprodukowany przez Beyoncé i Richa Harrisona. Jay-Z odwdzięczył się w ten sposób za udział Beyoncé w nagraniu jego przeboju "Bonnie & Clyde 03". Z rytmem, o którym Beyoncé mówi, że "jest tak ciężki, że aż boli serce" "Crazy In Love" jest utworem opowiadającym o momencie kiedy zdajesz sobie sprawę, że właśnie się zakochałeś i zachowujesz się jak wariat, ale nic cię to nie obchodzi. Tego rodzaju uniesienie jest również tematem wyprodukowanego przez Fanatica utworu "Speechless".

"Kiedy tylko usłyszałam ten utwór natychmiast poczułam wenę" – przyznaje Beyoncé. "Ten utwór jest bardzo sexy, bardzo zmysłowy. Takiej ballady nigdy jeszcze nie zaśpiewałam. To prawdziwy akcelerator przyrostu naturalnego!" Nasycony arabskim klimatem, skrzyżowany z atmosferą prosto z najgłębszych zakamarków murzyńskiego getta i ozdobiony samplem z wielkiego hitu Donny Summer "Love To Love You Baby" utwór "Naughty Girl" to szybki kawałek, wprost stworzony na imprezę. To seksualna fantazja o pewnej nocy, kiedy po utracie wszelkich zahamowań decydujesz się iść do klubu i bawić się jak naprawdę niegrzeczna dziewczynka. "Wiele piosenek na płycie dotyczy różnych aspektów związków i to jest jeden z elementów."

Równie seksowny jest taneczny, zabarwiony nutą arabską "Baby Boy" z udziałem Seana Paula. "Wiedziałam, że muszę mieć Seana na płycie, bo podoba mi się jego podejście" – mówi wokalistka. "Baby Boy’ to kolejna piosenka dotycząca fantazji i jest jedną z moich ulubionych." Tego rodzaju śmiałe i bezpośrednie emocje mogą być niespodzianką dla długoletnich fanów, ale postawmy sprawę jasno "Dangerously In Love" nie jest odrzuceniem brzmienia Destiny’s Child. "Uwielbiam DC i jestem częścią tej grupy" – zapewnia. "Zespół się nie rozpadł. Zamierzamy dalej jeździć w trasy, nagrywać i tworzyć zespół. Nagrałyśmy piosenkę na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu "The Fighting Temptations" zatytułowaną "I Know". Wspólnie zdecydowałyśmy, że czas nagrać coś własnego i ja z moją płytą jestem trzecia w kolejności. Takie rzeczy jak chwilowa separacja potrafią rozpalić każdy związek, a także wzmóc oczekiwanie fanów. Nie próbuję uciekać od DC, czy dziedzictwa, które mamy. Chciałam tylko pokazać trochę inne podejście i podzielić się doświadczeniami mojego dojrzewania."

Ta dojrzałość jest doskonale widoczna również dzięki jej coraz lepiej rozwijającej się karierze aktorskiej. W 2001 roku zagrała w hip-hopowej wersji opery Carmen zrealizowanej przez MTV. Rok później mogliśmy oglądać ją w roli Foxy Cleopatry w komedii "Austin Powers i Złoty Członek". W tym roku czeka ją premiera filmu "The Fighting Temptations", w którym zagrała u boku Cuby Goddinga Jr. Jest zaangażowana w kilka innych, będących w fazie produkcji projektów. Zobaczymy ją na małym ekranie w serii reklamówek Pepsi-Coli zrealizowanych przez Spike’a Lee. Jest także jedną z rzeczniczek koncernu L’Oreal.