Bing Crosby 

Amerykański piosenkarz i aktor filmowy - jedna najważniejszych postaci w świecie show businessu XX-go wieku.

W ciągu trawającej ponad 50 lat kariery nagrał niezliczoną ilość piosenek, z których wiele było przebojami, chętnie do dnia dzisiejszego odtwarzanymi w stacjach radiowych - jak choćby nieśmiertelne "White Christmas".


Od momentu debiutu w połowie lat 20-tych, współpracował z najwybitniejszymi muzykami swoich czasów, m.in. z Duke'm Ellingtonem, Louisem Armstrongiem czy wreszcie Paulem Whitmanem. Dzięki temu ostatniemu pojawił się po raz pierwszy na ekranie - jako wokalista jego słynnej orkiestry w filmie "Król jazzu" [1930].

W latach 40. i 50. zaliczany był do najbardziej kasowych gwiazd Hollywood. Największą popularność przyniósł mu udział w komediowej serii "Droga do... [1940-1962], w którym tworzył zabawny duet z Bobem Hope.

Jednym z najważniejszych tytułów nakręconych przez Crosbego jest "Idąc moją drogą" [1944]. Świetnie zagrana rola ojca Chucka O'Malleya w tym komedio-dramacie przyniosła Bingowi Oskara. Przez Akademię Filmową był nominowany jeszcze dwukrotnie: za "Dzwony panny Marii" [1945] i "Dziewczynę z prowincji" [1954].

Z pośród ponad 70 pozycji kinowych, w których wystapił warto jeszcze wymienić takie klasyczne hity jak: "Świąteczna goraczka" [1942] [ z Fredem Astaire'm], "Jankes na dworze króla Artura" [1949], "Największe widowisko świata" [1952], "White Christmas " [1954], "Wyższe sfery" [1956]i "Najwyższy czas" [1960].

Zmarł na atak serca w wieku 73 lat w Madrycie.