Pan Kowalski cierpi na bezsenność. Aby zasnąć próbuje liczyć barany, niestety ta sprawdzona metoda nie przynosi żadnych rezultatów. W końcu zasypia, jednak nie we własnym łóżku, a na taborecie w salonie.
Film muzyczny zrealizowany na podstawie sztuki Michała Bałuckiego, popularnego polskiego dramaturga końca XIX wieku, którego dorobek zaliczany jest do żelaznego repertuaru polskich teatrów. Jego najbardziej znanymi sztukami są - obok "Klubu kawalerów"- "Dom otwarty" i "Grube ryby". Akcja filmu rozgrywa się w Krakowie, na początku XX wieku. Kilku miejscowych antyfeministów zaliczających się do lokalnej elity towarzyskiej zakłada Klub Kawalerów. Po pewnym czasie na łono klubu powraca także chwilowy odstępca, pan Piorunowicz. Porzucona przez niego żona Jadwiga przybywa do Krakowa, z miejsca zwracając uwagę klubowiczów. Właśnie w pogoni za piękną panią Piorunowiczową kawalerowie udają się do Krynicy. Tam dzięki energii i pomysłowości swatki Dziurdziulińskiej na ślubnym kobiercu staje aż sześć par - w ten sposób działalność Klubu Kawalerów zostaje zakończona.
Etiuda fabularna na podstawie opowiadania Sławomira Mrożka pod tym samym tytułem. Z konieczności posiadania słonia w fikcyjnym zoo rodzi się pomysł jego zrobienia. Powstaje olbrzymie, dmuchane zwierzę, które zamiast stać się główną atrakcją, odlatuje na oczach wycieczki szkolnej.