Konstanty Krugłowski 

Ukończył szkołę w Kiszyniowie, tam też uczył się muzyki. W sezonie 1912/13 występował w Winnicy, a później w Wilnie, Kijowie, Odessie, gdzie kontynuował naukę w konserwatorium muzycznym. Swój głos kształcił w Italii, a następnie występował na scenach i estradach w Belgradzie, Sofii i Bukareszcie. Mniej więcej w 1919 roku przyjechał do Polski, gdzie występował najpierw we Lwowie, a następnie w Poznaniu. W 1920 roku został zatrudniony do stołecznego Teatru Wielkiego, gdzie zasłynął jako znakomity wykonawca barytonowych ról. Rok później, bo w 1921 r. przeniósł się do Krakowa, gdzie zaczął pracę w nowo otwartym Miejskim Teatrze Opera i Operetka. W 1924 powrócił do Warszawy, występował także w Teatrze Wielkim na Pohulance w Wilnie. Potem grał w Toruniu i Bydgoszczy. Uczestniczył również w wyjazdach gościnnych. Po wybuchu II wojny światowej, do 1941 roku śpiewał we Lwowie, a następnie znów wrócił do Warszawy. Po Powstaniu Warszawskim próbowano wywieźć go do Niemiec, ale udało mu się zbiec z transportu w Starachowicach. Po wojnie wrócił na scenę. W roku 1948 w Teatrze Miejskim w Gorzowie Wielkopolskim obchodził 35-lecie pracy artystycznej. Konstanty Krugłowski był typem kresowiaka, który posiadał bujny temperament i wrodzone zdolności aktorskie.