Lois Wilson I

Kiedy była małym dzieckiem chciała zostać nauczycielką. Tak też się stało ale nie na długo, bo swe zainteresowania przeniosła w stronę kina. Na samym początku została wynajęta przez Victor Film Company do niewielkich ról, ale najważniejsze było to, że zdobywała doświadczenie. Krótko potem wyjechała do Chicago, gdzie poznała reżysera Loisa Webera, który zaproponował jej małą rolę w filmie "The Dumb Girl of Portici" z 1916 roku. W owym obrazie pokazała wielki talent aktorski i wówczas Weber zabrała ją do Los Angeles, gdzie zaczęła występować w lepszych produkcjach. Dość szybko, bo w 1919 roku podpisała kontrakt z Famous Players - Paramount i zaczęła pojawiać się w filmach obok takich gwiazd jak Wallace Reid czy Bryant Washburn. Jej gra zachwyciła Williama DeMille'a i ten dał jej ważną rolę w swym filmie "Midsummer Madness" z 1920 roku. W 1921 roku po roli w obrazie "Miss Lulu Bett" 1921 dostała bardzo pochlebne recenzje od krytyków filmowych. Wówczas posypały się kolejne propozycje filmowe: "The World's Champion", "Is Matrimony A Failure?", "Our Leading Citizen" czy "Manslaughter". Pojawiła się nawet w kilku westernach. Jej najbardziej znaczącymi rolami są "Monsieur Beaucaire" (1924) obok Rudolfa Valentino i pierwsza wersja słynnego filmu "The Great Gatsby" (1926- niestety nie przetrwała do naszych czasów).
Kiedy nadeszła era kina dźwiękowego Lois przystosowała się znakomicie. Jej najbardziej popularne filmy dźwiękowe to: "Bright Eyes" (1934), "Nobody's Children" (1940), "For Beauty's Sake" (1941) i "The Girl from Jones Beach" (1949). W 1949 roku porzuciła szklany ekran na rzecz telewizji. Pojawiła się w dwóch serialach: "The Guiding Light" (1952) i "The Secret Storm" (1954). Nigdy nie wyszła za mąż. Przez większość swojego życia mieszkała z rodzicami, miała dwie siostry, które również zostały aktorkami. Jej bliską przyjaciółką była inna gwiazda kina niemego Gloria Swanson. Zmarła na zapalenie płuc w wieku 94 lat.