Piotr Rubik 

Piotr Rubik urodził się 3 września 1968 roku w Warszawie. Z muzyką stykał się już od najmłodszych lat, a to za sprawą dziadka, miłośnika muzyki i amatora gry na skrzypcach. Już w przedszkolu przejawiał nadzwyczajne zainteresowanie grą, zwłaszcza na pianinie, tak, więc rodzice postanowili udać się z nim na konsultację do szkoły muzycznej, która tylko potwierdziła domysły rodziców. Egzamin do szkoły zdał na szóstkę i został przyjęty do klasy wiolonczeli profesora Jerzego Ługiewicza, który pogłębiał jego miłość do muzyki. Tak, więc zamiast biegać po podwórku za piłką całymi godzinami ćwiczył, muzyka stała się całym sensem jego życia. Swoją edukację kontynuował pod okiem prof. Andrzeja Zielińskiego, który swego czasu był nawet Ministrem Kultury. Obok wiolonczeli ulubiony instrumentem pana Piotra był fortepian, z którym także odnosił duże sukcesy, co pozwoliło rozwinąć mu się w kierunku kompozytora. Tworzył na różne okazje: urodziny babci, itd., co było dla niego niemalże natchnieniem do życia. Z czasem zdał sobie sprawę, że to właśnie jest to, co chce w życiu robić. Jeszcze w szkole średniej był członkiem zespołu quasi jazzowo-funkowego "Funk septet" z którym zdobył nawet nagrodę na przesłuchaniach zespołów rozrywkowych szkół muzycznych II stopnia w Elblągu. Później była nawet profesjonalna sesja nagraniowa w Polskim Radio. Swoją edukację w liceum określa jednym słowem "wspaniała". Warto podkreślić, że w tej samej klasie były największe gwiazdy dzisiejszej sceny muzycznej jak np. Anna Maria Jopek czy pianista Piotr Anderszewski. Swoja karierę kompozytorską rozpoczął już podczas studiów w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, co nie przeszkadzało mu udzielać się jako wiolonczelista w kilku znanych zespołach. Przez okres dwóch lat był nawet członkiem Światowej Orkiestry Jeunesses Musicales (110 muzyków z 35 krajów świata). Dzięki pełnionej w zespole funkcji koncertmistrza mógł zwiedzić cały świat. Współpraca z tyloma świetnymi zespołami była prawdziwą kopalnią informacji, doświadczenia i wiedzy. W tym okresie nauczył się pisać partytury. Uczęszczał także na kursy muzyki filmowej pod kierunkiem samego, wielokrotnie nominowanego do Oscara, Ennio Morricone. Na uczelni także zaczął profesjonalnie współpracować ze światem filmowym z m.in. Emilianem Kamińskim czy Michałem Bajorem. Sam o sobie mówi, że jest człowiekiem szczęśliwym, bo robi to, co kocha. W sierpniu 2005 skomponowana przez niego piosenka"Niech mówią, że to nie jest miłość" została wybrana Hitem Lata podczas Sopockiego Festiwalu Jedynki.