Dokument przedstawia życie transpłciowej nastolatki oraz 60-letniego bezdomnego, którzy mieszkają razem w starej leśnej chacie na obrzeżach Budapesztu.

Pod koniec lat 80. wielu nastoletnich Węgrów marzyło o wyjeździe na pewien niezwykły obóz letni. Podczas trwającego trzy tygodnie turnusu, nastoletni chłopcy i dziewczęta zostawiali za sobą realia ostatnich dni ustroju socjalistycznego i wkraczali w baśniowy świat krainy Epipo – miejsca, gdzie działa się magia, dzieci odgrywały różne role i wymyślały swój własny język. Charyzmatyczny kierownik obozu potrafił oczarować dzieci, jednak oprócz niewinnych gier na terenie obozu systematycznie dochodziło też do upokarzania i nadużyć, co skrzętnie przez lata ukrywano.

Éva Fahidi była 18-letnią węgierską dziewczyną, kiedy jej rodzina trafiła do Auschwitz, a 49 krewnych straciło życie. Réka Szabó, reżyserka i tancerka, kilka dekad później zaprosiła ją wraz z Emese Cuhorkę, młodą tancerką, do wspólnego projektu.