Dzieje reemigrantów z Francji, którzy powrócili do Polski po II wojnie światowej. Akcja serialu obejmuje lata 1946 – 1956. Grupa mieszkających we Francji Polaków – emigrantów z lat trzydziestych – podejmuje się osuszenia i zagospodarowania ziem na Żuławach Wiślanych. Nowi osadnicy zakładają spółkę, na czele której staje ich przywódca – Kazimierz Mikuła.
Film jest historią ostatniego okresu z życia Norwida. W 1877 roku poeta trafia do przytułku św. Kazimierza. Nie potrafi się tu jednak odnaleźć. Cały czas jednak pisze. Jednak jego odczyty nie spotykają się ze zrozumieniem słuchaczy.
Kochanka Krzakoskiego zachodzi w ciążę. Liczący na karierę dyrektor z pomocą swojego kolegi usiłuje udowodnić żonie zdradę, aby zyskać pretekst do rozwodu.
Do likwidowanego przez hitlerowców szpitala psychiatrycznego przybywa młody lekarz. Ideały doktora konfrontują się z bezrefleksyjnymi metodami pracy innych medyków.
Bohaterowie tego serialu to młodzi ludzie, którzy osiągnęli pierwszy stopień dojrzałości . Właśnie zdali egzamin maturalny. Jednak dopiero teraz przyjdzie im się zmierzyć z dorosłym życiem. Trójkę bohaterów poznajemy na szpitalnych korytarzach. Sarna trafiła tam za sprawą namów matki, która wymarzyła dla córki karierę medyczną. Iza, po nieudanej próbie samobójczej trafia na ostry dyżur. Natomiast Paweł, jest częstym gościem sali, na której leży Iza. Przed nimi wspólna droga w dorosłość. Wakacyjne przeżycia i praca w szpitalu odmieniły maturzystów. Sarna odnajduje w Pawle pokrewną duszę. Uczuciowa niefrasobliwość Pawła przekształca się w "dorosłą" i odwzajemnioną miłość do Sarny. Natomiast Iwona, dzięki znajomości z ciężko chorym młodym pilotem szybowcowym, na nowo odkrywa uroki życia.
Ekranizacja powieści Walerego Łozińskiego o emisariuszu emigracyjnym działającym na terenie zaboru austriackiego przed Wiosną Ludów. Damazy (Krzysztof Jasiński), uwikłany w działalność polityczną, odwiedza swego przyjaciela ze szkolnej ławy, Juliusza (Olgierd Łukaszewicz), obecnego dziedzica tytułowego dworu w Żwirowie. Po kilku intensywnych rozmowach obaj postanawiają wyjaśnić tajemnice skrywane w opuszczonej rodowej siedzibie. Na dodatek szlachecką rezydencję nawiedza duch starościca Mikołaja (Roman Wilhelmi).
"Zezem" to cykl miniatur telewizyjnych, ujętych w formę humorystycznego "wykładu", ilustrowanego scenkami fabularnymi. W roli prelegenta występuje znany satyryk Jan Tadeusz Stanisławski, podający się za profesora nieistniejącej dziedziny wiedzy o nazwie mniemanologia stosowana. Przedmiot owej fikcyjnej nauki jest jednak jak najbardziej realny - wady i nawyki Polaków. Pod koniec lat siedemdziesiątych cykl "Zezem" cieszył się sporą popularnością. [www.filmpolski.pl]
Sensacyjny dramat społeczny; tytułowy "Cień", człowiek bez twarzy kojarzy się bohaterom trzech nowel (akcja toczy się podczas okupacji i krótko po wojnie) z napotykanymi przez nich postaciami - prowokatora, zdrajcy i sabotażysty. Mężczyzna skacze z pędzącego pociągu i ginie. Identyfikację uniemożliwia zmasakrowana twarz i brak jakichkolwiek dokumentów. Ale prowadzący śledztwo oficer milicji twierdzi: "I włos ma swój cień, cóż dopiero człowiek. Poszukasz cienia, po cieniu faceta rozpoznasz . . ." Dwie następujące po sobie opowieści zdają się zaprzeczać temu twierdzeniu. Nie wiadomo, na przykład, do tej pory, jak to się stało, że podczas wojny doszło do krwawego starcia dwóch grup bojowych należących do tej samej organizacji podziemnej. A kapitan Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, który udawał się do bandy "Malutkiego", by zgładzić jej dowódcę, musiał zabić w decydującym momencie również swego towarzysza, ponieważ zaczął go podejrzewać o zdradę . . . Dopiero trzecie zdarzenie podsuwa pewne rozwiązanie zagadki. Młody chłopak złapany w cudzej marynarce twierdzi, że należała ona do człowieka, który wyskoczył z pociągu i się zabił. Chłopak rozpoznał go bowiem jako organizatora sabotażu w jednej z kopalń śląskich. Jego nazwisko pojawiało się i w poprzednich opowieściach.