Recenzja filmu

Troja (2004)

Film opowiada historię wojny trojańskiej, która wybuchła po uprowadzeniu Heleny przez Parysa. Jak to wielokrotnie w historii bywało, przyczyną konfliktu stała się kobieta. Ale tę historię chyba wszyscy znamy. Scenariusz został trochę zmodyfikowany, wiele wątków dodano (szczególnie tych miłosnych). Możemy się wczuć w postacie bohaterów, ukazano ich rozterki, słabości i miłość, która przez wojnę zamiast prowadzić do szczęścia, dodaje tylko cierpień w tych ciężkich chwilach. Szkoda tylko, że Agamemnona pokazano w tak ciemnych barwach. Był to sprawiedliwy władca, który zjednoczył wiele państw greckich, a w filmie został pokazany jak najgorszy łotr, knujący na każdym kroku. Dążący tylko do własnego celu, nie zważając zarówno na cierpienie wrogów, jak i sprzymierzeńców. Odrobinę brak mi też tych wszechpotężnych greckich bogów, którzy wpływali na losy ludzi. Tutaj nie ma nawet znaku wskazującego na ich istnienie. Bogowie nawet nie obserwują zmagań herosów. Niebo nad Troją jest puste. Nawet Zeus wziął sobie wolne? Nie spodziewałem się wprawdzie filmu typu "Herkules", ale jednak czegoś w tym filmie brakuje. Chociażby niewielkiej interwencji bogów - małego piorunu - znaku na niebie... Autorzy filmu stworzyli dzięki temu obraz bardziej nam bliski, świat w którym wszystko zależy tylko od nas samych, a nie od Wszechpotężnego. Obraz pełen realizmu, choć jak dla mnie trochę nazbyt realny. Starożytność była zawsze dla mnie pełna bogów, potworów, herosów i ponadprzeciętnych czynów będących ich udziałem. A w tym filmie spotkałem się tylko z przeciętną wojną, choć na wielką jak na tamte czasy skalę. Podsumowując: "Troja" to dobry film, ale nie dla fanów fantasy, którzy nie znajdą w nim nic fantastycznego, tylko zmagania zwykłych ludzi na tle wojny, cierpienia i miłości.