Recenzja serialu

Ślepnąc od świateł (2018)

Od czasu premiery bardzo dobrych seriali "Wataha" oraz "Pakt" doczekaliśmy się kolejnego polskiego rodzynka spod skrzydeł HBO Europe. Mroczny, bezwzględny, straszny obraz przedświątecznej Warszawy mrozi krew w żyłach, a zło i rozpusta sięga dalej i głębiej niż mogłoby się wydawać. Czy warto zainteresować się tym tytułem?

Główny bohater, Kuba Nitecki (Kamil Nożyński) jest dilerem z zasadami. Perfekcjonista, pedant, dżentelmen, te trzy przymiotniki idealnie pasują do wykreowanej postaci. Znany w całej Warszawie "Kuba", bo tak się do niego wszyscy zwracają, zaopatruje wszystkie ważne osobistości miasta stołecznego w kokainę, ale nikt tak naprawdę nie wie, kim jest i skąd się wziął. Stara się nie mieszać życia osobistego z zawodowym. Stara się, gdyż wraz z toczącą się akcją, staje się to coraz trudniejsze... 

Wielkie ryzyko reżysera Krzysztofa Skoniecznego i producentów obsadzających w głównej roli debiutanta przed kamerą przynosi dwojaki skutek. Z jednej strony idealnie dopasowana charakterystyka faceta, perfekcjonisty bez skrupułów, nadaje świeżości i wytchnienia, od znanych z innych produkcji wciąż tych samych, rozpoznawalnych aktorów. Jednak brak ogrania i doświadczenia w zawodzie prowadzi do scen w których może się wydawać, iż Kamil Nożyński czyta swoje kwestie z postawionego obok promptera. Apogeum, moim zdaniem, zostało osiągnięte pod koniec jednego z odcinków, kiedy to akcja ma miejsce przed płonącym budynkiem. W jednym z ujęć serialowy Kuba zawahał się i brzmi, jakby dosłownie zapomniał tekstu. Nie dzieje się to cały czas, ale też dlatego takie momenty stają się mocno zauważalne. Suma summarum zaważyło to o końcowym obniżeniu mojej oceny serialu o jedno oczko. 

O wiele więcej jednak widać jasnych punktów tegoż tytułu. Bardzo dobra gra znanych nam wszystkim aktorów, po części rekompensuje wpadki pierwszoplanowej postaci. Fenomenalny Jan Frycz w roli "Daria", dawnego warszawskiego gangstera, który dopiero co wyszedł z więzienia i chce na nowo zbudować swoją pozycję na warszawskich salonach. Genialny Robert Więckiewicz, grając szefa Kuby - barona narkotykowego, również nadał postaci niesamowitego kolorytu. W mniejszych rolach zostali obsadzeni m.in. Janusz Chabior i Cezary Pazura, którzy stają na wysokości zadania i w bardzo dobry sposób dodają klimatu całej opowieści. 

Scenariusz do serialu został stworzony na podstawie powieści o tym samym tytule autorstwa Jakuba Żulczyka. Historia jest wielopłaszczyznowa. Opowiada o mrocznym, bezwzględnym świecie przestępczym na warszawskich ulicach, pokazuje przemianę wewnętrzną głównego bohatera, który z człowieka w pełni panującego nad własnym życiem, staje się osobą wpadającą w zastawione przez siebie sidła.  

Serial jest przesiąknięty symboliką, a najczęściej mamy do czynienia z nawiązaniami biblijnymi. Główny bohater prosi Boga o deszcz, co jest podkreślane już w pierwszych pojawiających się zwiastunach. Deszcz, który niczym plaga egipska, ma "zatopić to miasto". Mroczna wizja apokaliptycznego obrazu Warszawy, która jest jedynym sposobem na uzdrowienie miasta, przeplata się z błogimi marzeniami sennymi Kuby. Pozwalają mu one przenieść się do dalekich, ciepłych krajów, gdzie prowadzi błogie życie u boku ukochanej osoby. Czy jest świadomy co dzieje się na jawie, a co jest tylko iluzją? 

Sam tytuł przywołuje starotestamentową Księgę Rodzaju i historię o zniszczeniu Sodomy i Gomory. Oślepieni strugą światła zostali Ci, którzy mimo świadomości robienia złych rzeczy, nie zmieniają swojego zachowania. Kto w takim razie straci wzrok...? 

Podsumowując. Jeżeli szukasz serialu niebędącego prostą w odbiorze historyjką, która pozwoli Ci się zrelaksować w chłodny, jesienny wieczór, ale skłonną do refleksji, ciężką opowieść, to ta pozycja jest właśnie dla Ciebie! Nie brakuje w niej małych błędów, czy niewielkich wpadek, ale ogólny odbiór jest jak najbardziej pozytywny.