Filozofia w znacznym stopniu zajmuje się rozważaniami dotyczącymi moralności, powinności, a także wartości – w tym wartości ludzkiego życia. Dylemat wagonika jest znanym w etyce eksperymentem myślowym. Jego podstawowa wersja dotyczy sytuacji, gdzie wagonik wyrywa się spod kontroli pędząc w kierunku pięciu osób, które zabije jeśli nie przestawimy zwrotnicy. Jednak czyniąc to, skierujemy ów wagonik na drugi tor, do którego przywiązany jest jeden człowiek. Nie da się bezdyskusyjnie stwierdzić, jakie zachowanie jest w takiej sytuacji bardziej moralne. Dlatego problem ten stanowi doskonały wstęp do dalszych rozważań prowadzonych przez filmowych "filozofów".
Na ostatnich zajęciach z filozofii wykładowca postanawia przeprowadzić ze swoimi studentami eksperyment myślowy. Uczniowie mają za pomocą zimnej logiki zdecydować, kto z nich w przypadku apokalipsy zasługuje na miejsce w bunkrze. Ponieważ schron pomieści tylko dziesięć osób, przeżyje zaledwie połowa. Na rozdanych przez nauczyciela kartach znajdują się ich nowe osobowości, posiadane zdolności, a także pewne charakterystyczne cechy, które mają stanowić podstawę dokonywanych wyborów.
Film porusza ciekawy temat, jakim jest próba określenia wartości życia jednego człowieka względem życia drugiego. Wątpliwości co do moralności zachowania - różnicy pomiędzy zabiciem kogoś a pozwoleniem, by umarł. Początkowo porównywane są jedynie ich umiejętności, gdzie pierwszeństwo przysługuje tym, którzy mogą się przysłużyć do odbudowy upadłej cywilizacji. Zatem śpiewaczka operowa czy nawet astronauta przedstawiają mniejszą wartość niż elektryk lub stolarz. Jednak następnie eksperyment zaczyna wymagać od swoich uczestników zagłębienia się w bardziej prywatne sfery życia. Poszczególne umiejętności tracą na wartości, gdy posiadające je osoby zaczynają stwarzać zagrożenie albo nie mogą spełniać podstawowego i najważniejszego zadania, jakim jest rozmnażanie. Preferencje seksualne, choroby oraz płeć odgrywają równie ważną rolę jak posiadane zdolności. Życie kobiety staje się ważniejsze zaledwie ze względu na fakt, że to ona rodzi dzieci.
Niestety sytuacje i problemy, które stwarzały niezwykłą okazję do zadania trudnych pytań i próby udzielenia ciekawych lub kontrowersyjnych odpowiedzi czy zwyczajnie przedstawienia różnych punktów widzenia, zostały potraktowane bardzo pobieżnie. Zdecydowanie za słabo zarysowano osobowości poszczególnych studentów. Większość z nich właściwie wtapia się w tłum, przez co stanowią jedną całość zamiast grupę, ale ciekawych jednostek o odmiennych punktach widzenia.
Dużym rozczarowaniem jest również ostatnia część filmu przedstawiająca wersję kataklizmu, gdzie rolę przewodnika przejmuje jedna ze studentek. Uczniowie przeciwstawiają się tyranii swojego wykładowcy wykorzystując przydzielone im przez niego umiejętności. Sytuacja, która zapewne miała inspirować wygląda bardzo naiwnie i jeżeli założyć, że wcześniejsze zachowanie studentów było w miarę wiarygodne, tak tutaj staje się absurdalne i komediowe. Także relacja między Panem Zimitem (James D'Arcy) i Petrą (Sophie Lowe) powoduje, że eksperyment zaczyna sprawiać wrażenie dziecinnej przepychanki, przez co całe jego znaczenie zostaje poważnie spłycone.
Pomysł jest ciekawy, a sam film przyjemny w odbiorze, głównie dzięki naprawdę ładnym efektom specjalnym oraz uroczej Katie Findlay. Duże oczekiwania, ogromny potencjał na dobre i zarazem głębokie kino został niestety przy tej produkcji zmarnowany.
Na ostatnich zajęciach z filozofii wykładowca postanawia przeprowadzić ze swoimi studentami eksperyment myślowy. Uczniowie mają za pomocą zimnej logiki zdecydować, kto z nich w przypadku apokalipsy zasługuje na miejsce w bunkrze. Ponieważ schron pomieści tylko dziesięć osób, przeżyje zaledwie połowa. Na rozdanych przez nauczyciela kartach znajdują się ich nowe osobowości, posiadane zdolności, a także pewne charakterystyczne cechy, które mają stanowić podstawę dokonywanych wyborów.
Film porusza ciekawy temat, jakim jest próba określenia wartości życia jednego człowieka względem życia drugiego. Wątpliwości co do moralności zachowania - różnicy pomiędzy zabiciem kogoś a pozwoleniem, by umarł. Początkowo porównywane są jedynie ich umiejętności, gdzie pierwszeństwo przysługuje tym, którzy mogą się przysłużyć do odbudowy upadłej cywilizacji. Zatem śpiewaczka operowa czy nawet astronauta przedstawiają mniejszą wartość niż elektryk lub stolarz. Jednak następnie eksperyment zaczyna wymagać od swoich uczestników zagłębienia się w bardziej prywatne sfery życia. Poszczególne umiejętności tracą na wartości, gdy posiadające je osoby zaczynają stwarzać zagrożenie albo nie mogą spełniać podstawowego i najważniejszego zadania, jakim jest rozmnażanie. Preferencje seksualne, choroby oraz płeć odgrywają równie ważną rolę jak posiadane zdolności. Życie kobiety staje się ważniejsze zaledwie ze względu na fakt, że to ona rodzi dzieci.
Niestety sytuacje i problemy, które stwarzały niezwykłą okazję do zadania trudnych pytań i próby udzielenia ciekawych lub kontrowersyjnych odpowiedzi czy zwyczajnie przedstawienia różnych punktów widzenia, zostały potraktowane bardzo pobieżnie. Zdecydowanie za słabo zarysowano osobowości poszczególnych studentów. Większość z nich właściwie wtapia się w tłum, przez co stanowią jedną całość zamiast grupę, ale ciekawych jednostek o odmiennych punktach widzenia.
Dużym rozczarowaniem jest również ostatnia część filmu przedstawiająca wersję kataklizmu, gdzie rolę przewodnika przejmuje jedna ze studentek. Uczniowie przeciwstawiają się tyranii swojego wykładowcy wykorzystując przydzielone im przez niego umiejętności. Sytuacja, która zapewne miała inspirować wygląda bardzo naiwnie i jeżeli założyć, że wcześniejsze zachowanie studentów było w miarę wiarygodne, tak tutaj staje się absurdalne i komediowe. Także relacja między Panem Zimitem (James D'Arcy) i Petrą (Sophie Lowe) powoduje, że eksperyment zaczyna sprawiać wrażenie dziecinnej przepychanki, przez co całe jego znaczenie zostaje poważnie spłycone.
Pomysł jest ciekawy, a sam film przyjemny w odbiorze, głównie dzięki naprawdę ładnym efektom specjalnym oraz uroczej Katie Findlay. Duże oczekiwania, ogromny potencjał na dobre i zarazem głębokie kino został niestety przy tej produkcji zmarnowany.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
