Recenzja filmu

Returner: Amazonka czasu (2002)

Produkcja "Amazonka czasu" to chyba jedna z największych  niespodzianek filmowych współczesnego kina. Po nieznanym mi reżyserze Takashi Yamazaki oraz kraju produkcji, którym jest Japonia, nie oczekiwałem niczego nadzwyczajnego, a nawet spodziewałem się nudnego, niskobudżetowego filmidła, jakich ostatnio wiele. Moje obawy były uzasadnione, ponieważ Japończycy najbardziej słynną z horrorów i serii o gigantycznym jaszczurze - Godzilli, zaś w innych produkcjach po prostu się nie sprawdzają. Jednak "Amazonka czasu" w reżyserii  Takashi Yamazaki, jest jednym z najlepszych japońskich filmów ostatnich lat oraz bardzo dobrą przedstawicielką kina science-fiction, godną rywalizować z hollywoodzkimi hitami.

W znacznym stopniu do sukcesu "Amazonki" przyczynili się scenarzyści. Opowiedziana przez nich historia może i jest na dzisiejsze czasy trochę "oklepana", ale interesująca i nieprzewidywalna.

W niedalekiej przyszłości na ziemię przybywają wrogo nastawieni obcy z misją eksterminacji rasy ludzkiej. Pozostali przy życiu bojownicy decydują się na ryzykowny, ale jedyny możliwy ruch. Postawiają zapobiec zagładzie ludzkości, poprzez przeniesienie się w czasie. Do tego celu używają prototyp wehikułu czasu, który dopiero co ukończyli. Niestety podczas natarcia obcych giną prawie wszyscy obrońcy, zaś z wehikułu korzysta młoda, niedoświadczona dziewczyna, Millie, na której barkach spoczywa odpowiedzialność za przyszły świat.

Scenarzyści od samego początku produkcji wrzucają nas w sam środek całej wojny. Trzeba przyznać, że imponujący oraz ciekawy początek jest zapowiedzią bardzo dobrego filmu. Z każdą minutą scenarzyści powoli ujawniają kolejne fakty, zaś obraz cały czas nabiera tempa. I chociaż produkcja skupia się przede wszystkim na poczynaniach dwóch bohaterów, naszej niedoświadczonej dziewczyny Millie oraz zawodowego zabójcy Miyamoto i ich misji ocalenia świata, to nie będziemy mogli narzekać na liniowość dzieła. Mnogość wątków oraz oryginalne pomysły scenarzystów zapewniają długi oraz interesujący, do samego końca, seans. Jest to bardzo ważne, ponieważ jak na produkcje dość długą, bo prawie dwugodzinną, nie sposób w "Amazonce czasu" znaleźć jakieś dłużyzny. Również wykreowane przez scenarzystów postacie wypadły dobrze. Są wyraziste i naturalne. Niestety nie możemy natomiast liczyć na jakąś rozbudowaną psychologię naszych bohaterów, ponieważ w "Amazonce" posłużono się typowymi schematami: dobry bohater kontra czarny charakter, nic nowego.

Świetnie wypadło aktorstwo, wszyscy przyłożyli się do swoich ról. Na brawa z pewnością zasługuje dwójka pierwszoplanowych bohaterów, którzy spisali się bezbłędnie, mówię tutaj o Takeshi Kaneshiro oraz Anne Suzuki. Jednak największa uwaga należy się Goro Kishitani, po prostu idealny czarny charakter.

Mocna stroną "Returnera" są efekty specjalne. Wykonane na bardzo wysokim poziomie efekty robią wrażenie i cieszą oko. Nie da się tego ukryć, "Amazonka" to chyba jeden z najdroższych japońskich filmów, i jeśli się obawialiście drodzy kinomani tak jak ja, że widowiskowość obrazu będzie mierna i dlatego zwlekaliście z seansem, to możecie już spokojnie rozsiąść się w fotelu i włączyć "Returnera", ponieważ na pewno się, pod tym względem, nie rozczarujecie.  

Dużo mówiło się o "Amazonce" w mediach jako o japońskiej odpowiedzi na "Matrixa". Myślę, że trochę przesadzono, ponieważ "Ritana" ani pod względem fabularnym, ani widowiskowym nie pobiję obrazu braci Wachowskich. Trzeba jednak przyznać, że jest jedną z najlepszych produkcji tego typu.