Recenzja serialu

Kacze opowieści (1987)

Genialny twórca kreskówek Walt Disney, ojciec najbardziej znanych bajkowych bohaterów, ma na swoim koncie masę niezapomnianych animacji. 9 czerwca 1934 w "The Wise Little hen" zadebiutował jeden z najsłynniejszych kaczorów świata – Donald. Początkowo jego wygląd był nieco inny od znanego wszystkim obecnie. Z czasem ten komiczny bohater dorobił się także członków rodziny. Na ekranach zagościli jego siostrzeńcy: Hyzio, Dyzio i Zyzio. Kiedy jednak Donald trafia do marynarki, oddaje swoich siostrzeńców pod opiekę swojego wuja – Sknerusa McKwacza. Najbogatszego kaczora świata.

Głównymi bohaterami "Kaczych opowieści" są właśnie Sknerus oraz Hyzio, Dyzio i Zyzio. Malcy przeżywają szereg przygód, które często powiązane są z historią, mitologią oraz nauką. Oprócz tego kacza familia musi rozwiązywać problemy, jakie dotykają wszystkich rodzin na świecie. Zaletą tego serialu jest właśnie to prorodzinne nastawienie. Ale co najważniejsze: idzie to w zgodnej parze z przygodą i nauką. To wszystko sprawia, że dzieci bardzo chętnie oglądają "Kacze opowieści". Również wśród dorosłych ta seria ma swoje powodzenie. Po prostu stanowi świetną rozrywkę i odskocznię od dnia codziennego.

W serialu tym przez szereg odcinków przewija się cała masa bohaterów. Oprócz wspomnianych wcześniej przeze mnie siostrzeńców i wujka, możemy podziwiać przygody drugoplanowych postaci. Najbardziej charakterystyczni wg mnie to Śmigacz McKwak (osobisty pilot Sknerusa, specjalista od "kraksowania") oraz Diodak (genialny - aczkolwiek nierozgarnięty - wynalazca). W "Kaczych opowieściach" pojawiają się także obowiązkowo czarne charaktery. Najważniejsza to Magika De Czar, stale próbująca ukraść McKwaczowi jego szczęśliwą dziesięciocentówkę. Oprócz niej próbują naszym bohaterom zaszkodzić Granit Forsant (drugi na liście najbogatszych kaczorów) oraz nieśmiertelna Banda Braci Be.

Początkowo serial ten emitowała TVP pod koniec lat 80. pod tytułem "Siostrzeńcy Kaczora Donalda" w lektorskiej wersji (Krystyna Czubówna i Marek Gajewski). W styczniu 1991 roku rozpoczęto emisję serialu pod obecnym tytułem w wersji dubbingowej. Właśnie ta wersja stała się moją ulubioną na przestrzeni lat. Mistrzowsko dobrana obsada (Eugeniusz Robaczewski – Sknerus, Joanna Wizmur – Hyzio, Miriam Aleksandrowicz – Dyzio, Ilona Kuśmierska – Zyzio) stała się jednymi z najbardziej rozpoznawalnych wieczorynkowych głosów. Kiedy w 1993 zakończono wyświetlanie przygód siostrzeńców, nie myślałem, że na wznowienie przyjdzie mi bardzo długo czekać. Doczekałem się tego dopiero w 2007 roku, kiedy to na wyścigi stacje komercyjne zaczęły pokazywać "Kacze opowieści". Niestety musiał zostać stworzony nowy dubbing. Mówię niestety, dlatego że przyzwyczaiłem się do pierwotnej wersji i ta późniejsza nieco mi przeszkadza. Co nie znaczy, że jest zła. Po prostu kwestia gustu. Nieznający pierwszej wersji z pewnością zaakceptują nową obsadę (Jerzy Złotnicki – Sknerus, Lucyna Malec – Hyzio, Dyzio i Zyzio). Równie ważnym elementem oddającym atmosferę tego serialu był jego temat przewodni wykonany przez Mietka Szcześniaka. Chyba nie pomylę się specjalnie, jeśli powiem, że dzięki tej piosence zdobył całą rzeszę małych fanów.

Od premiery "Kaczych opowieści" minęło już ćwierć wieku, a serial ten nadal jest chętnie oglądany przez nowe pokolenia dzieci. Sympatyczne kaczory niezmiennie podbijają serca milusińskich. Także rodzice (często pod pozorem wspólnego oglądania z dziećmi) z przyjemnością zasiadają przed odbiornikami telewizyjnymi. I tak jak w dzieciństwie mogą ponownie udać się w świat bajkowej przygody. Również dla mnie ten powrót do "Siostrzeńców" wiąże się z miłymi wspomnieniami. W końcu jak tu nie polubić Kaczej Paczki.