Od roku 1972 kino gangsterskie jest kojarzone głównie z "Ojcem Chrzestnym". Poza tym kultowym filmem powstało wiele innych wybitnych dzieł takich jak "Człowiek z blizną", "Dawno temu w Ameryce" i "Chłopcy z ferajny", ale także filmy tylko, albo aż, dobre. Jednym z nich są "Gangsterzy" z 1991 roku.
Obraz Michaela Karbelnikoffa przedstawia dzieje najbardziej wpływowego gangstera w historii Charlesa Lucky'ego Luciano i jego trzech przyjaciół: Meyera Lansky'ego, Bugsy Siegela i Franka Costello. To na jego osobie Mario Puzo wzorował postać Don Vito Corleone. Film zaczyna się w 1917, gdy grupka przyjaciół zaczyna swoją działalność na ulicach Nowego Jorku i trwa aż do ich wyrośnięcia na czołowych członków przestępczości zorganizowanej. Film, mimo iż trwa prawie dwie godziny, jest sporo za krótki, przez co w scenariuszu można dopatrzeć się kilku błędów. Historia włoskiego emigranta posiada tak wiele wartych uwagi wątków, że nie sposób jest ich przedstawić. Mimo to postacie są dobrze zarysowane, a historia opowiedziana zwięźle i bez zbędnych dłużyzn.
Główną rolę proponowano Johnny’emu Deppowi, ten jednak odmówił. Jego miejsce zajął młodziutki Christian Slater, który wypadł fenomenalnie. Nie boję się stwierdzenia, że jest to jedna z najlepszych kreacji amerykańskiego aktora. W pozostałych rolach wystąpiły takie sławy jak Michael Gambon, Anthony Quinn, Chris Penn, Patrick Dempsey i F. Murray Abraham. Nie muszę pisać, że wszyscy oni wypadli lepiej niż dobrze w swoich rolach, jednak o Larze Flynn Boyle muszę wspomnieć. Jako Mara Motes, dziewczyna Lacky’ego była bardzo przekonująca i uwodzicielska.
Muzyka i scenografia, jak to w filmach gangsterskich, jest na odpowiednim poziomie. Oczywiście nie ma co się równać z wspomnianym już "Ojcem chrzestnym" czy "Dawno temu w Ameryce", ale też nie wiele od nich odstaje. Nowy Jork lat 20 tętni życiem i jest przekonywujący. Podsumowując, "Gangsterzy" do bardzo dobry film, nie tak dobry jak kultowe dzieła tego gatunku, ale wart uwagi, chociażby ze względu na opartą na faktach historię.
Obraz Michaela Karbelnikoffa przedstawia dzieje najbardziej wpływowego gangstera w historii Charlesa Lucky'ego Luciano i jego trzech przyjaciół: Meyera Lansky'ego, Bugsy Siegela i Franka Costello. To na jego osobie Mario Puzo wzorował postać Don Vito Corleone. Film zaczyna się w 1917, gdy grupka przyjaciół zaczyna swoją działalność na ulicach Nowego Jorku i trwa aż do ich wyrośnięcia na czołowych członków przestępczości zorganizowanej. Film, mimo iż trwa prawie dwie godziny, jest sporo za krótki, przez co w scenariuszu można dopatrzeć się kilku błędów. Historia włoskiego emigranta posiada tak wiele wartych uwagi wątków, że nie sposób jest ich przedstawić. Mimo to postacie są dobrze zarysowane, a historia opowiedziana zwięźle i bez zbędnych dłużyzn.
Główną rolę proponowano Johnny’emu Deppowi, ten jednak odmówił. Jego miejsce zajął młodziutki Christian Slater, który wypadł fenomenalnie. Nie boję się stwierdzenia, że jest to jedna z najlepszych kreacji amerykańskiego aktora. W pozostałych rolach wystąpiły takie sławy jak Michael Gambon, Anthony Quinn, Chris Penn, Patrick Dempsey i F. Murray Abraham. Nie muszę pisać, że wszyscy oni wypadli lepiej niż dobrze w swoich rolach, jednak o Larze Flynn Boyle muszę wspomnieć. Jako Mara Motes, dziewczyna Lacky’ego była bardzo przekonująca i uwodzicielska.
Muzyka i scenografia, jak to w filmach gangsterskich, jest na odpowiednim poziomie. Oczywiście nie ma co się równać z wspomnianym już "Ojcem chrzestnym" czy "Dawno temu w Ameryce", ale też nie wiele od nich odstaje. Nowy Jork lat 20 tętni życiem i jest przekonywujący. Podsumowując, "Gangsterzy" do bardzo dobry film, nie tak dobry jak kultowe dzieła tego gatunku, ale wart uwagi, chociażby ze względu na opartą na faktach historię.
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
