Recenzja filmu

Kraina lodu (2013)

Disney wraca do najwyższej formy. Już w "Zaplątanych" i "Ralhpie Demolce" było można wyczuć powrót do korzeni. Najnowsza produkcja tego legendarnego studia to świetne połączenie właśnie "Zaplątanych", z których wzięto baśniowy klimat i główny motyw, wraz z baśnią o królowej śniegu. To połączenie wyszło znakomicie, dzięki czemu możemy cieszyć się jedną z najlepszych animacji ostatnich lat.


"Kraina lodu" to opowieść o dwóch siostrach księżniczka. Starsza Elsa w bardzo młodym wieku odkryła w sobie moc do zamrażania wszystkiego. Nie potrafiąc sobie poradzić z mocą, ukrywa się w zamku, nawet przed własną siostrą. Młodsza Anna to wesoła i energiczna dziewczyna. Odtrącona przez swoją najlepszą przyjaciółkę – siostrę, próbuje znaleźć swoje miejsce i zrozumieć, dlaczego tak nagle więzy rodzinne zostały zerwane. Po kilkunastu latach starsza siostra zostaje koronowana na królową, w tym samym czasie młodsza szuka prawdziwej miłości. Wszystko zaczyna się komplikować w momencie, kiedy Elsa nieumyślnie zaprezentuje wszystkim swoje niebezpiecznie moce.

"Kraina lodu" ma bardzo jasny przekaz, zresztą bardzo typowy dla filmów Disneya. Nie ma się co dziwić, bo to film na pozór nie tak radosny, jak zostało to przedstawione. Na szczęście dzieci będą się cieszyć świetną bajką, a dorośli znajdą wiele odniesień do realnego świata, w którym prawdziwa miłość zaczyna zanikać, a Disney nam to na każdym kroku przypomina. Historia choć prosta, to bardzo ciekawa. Można zarzucić, że rozkręca się bardzo powoli, ale gdy już dojdziemy do głównego zwrotu fabuły, animacja gna z ogromną prędkością, a widz nie ma prawa się nudzić.


Ogromną siłą "Krainy lodu" jest kapitalna animacja. Jeszcze w żadnym filmie animowanym nie widziałem tak przepięknej grafiki, zarówno pod względem technicznym i artystycznym. To właśnie dzięki temu drugiemu możemy podziwiać świetne krajobrazy, których jest zaskakująco dużo. Napisać, że wyglądają jak rzeczywiste, to trochę za dużo, ale robią znakomite wrażenie. Czegoś takiego na ekranach kin czy nawet w grach wideo jeszcze nie mieliśmy okazji zobaczyć.

Wielkie brawa dla Disneya, że odważyli się ponownie poeksperymentować z formą musicalu. Świetne piosenki, które pozostają w pamięci, są paliwem napędowym tego filmu. Bohaterowie animacji zaczynają śpiewać, często w duecie, w nawet najmniej oczekiwanych momentach. Dialogi są szczątkowe i niewymuszone, co pozostawia ogromną przestrzeń dla piosenek. I to bardzo dobra decyzja. Każdy utwór urozmaica "Krainę lodu", co dodatkowo potęguje uczucie, że mamy do czynienia z filmem nietypowym jak na obecne czasy. Disney najwyraźniej chciał oddać hołd swoim najlepszym produkcją z poprzedniego wieku.


"Kraina lodu" to prawdziwie magiczna przygoda. Film ogląda się jednym tchem, co głównym powodem jest przepiękna grafika 3D i animacja, świetnie wykonane piosenki oraz sympatyczni bohaterowie. Nie ma tu jednego, głównego złego, który mógłby przerazić najmłodszych. Wielkim atutem jest bałwanek Olaf, który zresztą jest symbolem miłości między siostrami, ale to tak zabawna i niejednoznaczna postać, że próżno szukać kogoś podobnego w kilku poprzednich filmach Disneya. "Kraina lodu" jest bezkonkurencyjna i przez wiele lat będzie prawdziwą chlubą dla studia Walta Disneya.