Recenzja filmu

Czas śmierci (2002)

Nigdy nie przepadałem za kinem angielskim. Znacznie odbiega od amerykańskich produkcji, a poza tym w Polsce jest mały dostęp do obrazów z tego kraju. Jednak ostatnio zacząłem się nad tym faktem zastanawiać, a to za sprawą filmu "Long Time Dead". Film opowiada historię grupki przyjaciół, jak zwykle spędzającą noc w klubie. Wchodząc na temat duchów postanawiają nawiązać kontakt z kimś z poza świata żywych. Cześć grupy podchodzi do tego z dystansem i wręcz wyśmiewają znajomych. Podczas seansu szybko się jednak okazuje że duchy istnieją. Jeden z uczestników przestraszony odchodzi z kręgu, co spowodowało, że bramy do świata duchów zostają zamknięte i przedstawiciel pozostał w świecie żywych. Wszyscy zdenerwowani i przestraszeni zaistniałą sytuacją rozchodzą się nie spodziewając się, że duch zaatakuje. Jak się później okazuje wywołali dżina, ducha ognia, który jest marą siejącą śmierć. Nie będę się dalej rozpisywał dalej nad dalszym biegiem historii, więc przejdźmy do budowy filmu. Film odznacza się znakomitą fabułą i cały czas trzyma nas w napięciu. Wszystko dzieje się szybko, więc nie ma czasu na nudę. Klimat niepewności powoduje, że każda akcja wydaje się nas zaskakiwać. Jednym aspektem, który mi się nie podobał to postać dżina, ale może się tylko czepiam. Jednak to kwestia gustu. No i ten zaskakujący koniec. To film na miarę dzisiejszego kina, starający się zaspokoić nawet bardzo wymagającego widza. Jest także doskonałym przykładem, że kino angielskie też potrafi zrobić coś dobrego. Przykry jest fakt, iż filmu jak na razie nie widać na ekranach polskich kin, więc trzeba korzystać z kopii udostępnionych w Internecie. Gorąco polecam!