Recenzja wyd. DVD filmu

Ostatnia miłość na Ziemi (2011)

Okazuje się, że koniec świata wcale nie musi przebiegać efektownie i nieść ze sobą wyniszczenie całej ludzkości. David Mackenzie stworzył obraz, w którym zagłada nie przybywa z przestrzeni kosmicznej ani nie jest wynikiem zmian klimatycznych czy zmutowanych wirusów. Mimo tego jego wizja przeraża swoją nieuchronnością i konsekwencjami, pobudzając przy tym wyobraźnię widzów. Pod tą apokaliptyczną zasłoną kryje się jednak optymistyczna opowieść o istocie człowieczeństwa i poszukiwaniu sensu życia, która uczy jak cieszyć się z tego co nam jeszcze zostało.
  
Z powodu bliżej nieokreślonej przyczyny ludzie na całym świecie zaczynają tracić kolejne zmysły- najpierw węch, później smak, w końcu też słuch i wzrok. Utrata każdego z nich poprzedzona jest konkretnymi objawami: rozpaczą i niepohamowanym głodem, gniewem i agresją, euforią i szczęściem. Na tle tych dramatycznych i przejmujących wydarzeń rozgrywa się historia dwojga ludzi, Michaela (Ewan McGregor) i Susan (Eva Green), którzy razem poszukują sensu istnienia w obliczu nieuchronnie zbliżającej się tragedii.
 
"Ostatnia miłość na Ziemi" jest filmem, który można nazwać opowieścią filozoficzną o człowieku i jego naturze. Wszyscy ludzie (a przynajmniej zdecydowana większość) postrzegają świat za pomocą pięciu zmysłów. Reżyser pozbawiając po kolei swoich bohaterów każdego z nich szuka odpowiedzi na pytanie jak zmieni się ich sposób odbierania rzeczywistości. Zastanawia się czy cała istota człowieczeństwa sprowadza się właśnie do tych pięciu czynników, czy bez nich możliwe jest dalsze życie, czy ma ono w ogóle sens. Roztacza przerażającą wizję świata, którego nie ma, bo jak coś może istnieć skoro nie można tego w żaden sposób poczuć?
  
Drugim poruszonym przez reżysera tematem filmu jest umiejętność człowieka do przystosowania się do zaistniałej sytuacji. Produkcja pokazuje, że gatunek ludzki jest w stanie zaadaptować się do każdych warunków. Tak więc utratę węchu rekompensuje sobie mocniejszym przyprawianiem potraw. Kiedy przestaje odczuwać smak stawia na kolor, estetykę i konsystencję spożywanych dań. Udowadnia, że utrata jednej rzeczy może prowadzić do odnalezienia nowych doznań i wzmocnienia tych już znanych. Pokazuje, że są na świecie jeszcze inne przyjemności, których cały czas można doświadczać.
  
W tym wszystkim odnaleźć jeszcze można pojedynczego, indywidualnego człowieka z jego przyziemnymi potrzebami i problemami. Człowieka, który doświadczając nieuniknionej tragedii szuka zrozumienia zaistniałej sytuacji i sensu swojego istnienia. Ukojenie odnajduje w bliskich relacjach z drugą osobą, przekonując się, że tylko w ten sposób jest w stanie odnaleźć szczęście.
  
Odpowiednio zbudowany klimat filmu i jego atmosfera pozwalają widzowi przeżyć razem z głównymi bohaterami targające nimi emocje, od niedowierzania, przez strach, przerażenie, gniew i rozpacz, do akceptacji tego co nieuchronne. Dobrze dobrana i dopasowana do całości melancholijna muzyka potęguje tylko te uczucia wzmacniając jeszcze bardziej odczucia widza. Niesamowite wrażenie robią także sceny pod koniec filmu, w których akcja rozgrywa się w całkowitej ciszy.
  
"Ostatnia miłość na Ziemi" to film, który powinien zobaczyć absolutnie każdy. Na swój sposób jest przerażający i przygnębiający. Daje jednak nadzieję, że człowiek jest w stanie pokonać wszystkie przeciwności pod warunkiem, że odnajdzie wsparcie w drugiej osobie. Produkcja pokazuje, co w życiu jest najważniejsze, uczy, o co trzeba się troszczyć, dbać i zabiegać oraz jak odnaleźć szczęście nim zapadnie ciemność.